فرق "خسارت" و "وجه التزام"

در قراردادهای معامله املاک، خسارت به معنای زیان و ضرری است که به یکی از طرفین قرارداد وارد می‌شود. این خسارت می‌تواند ناشی از عدم انجام تعهدات قراردادی توسط طرف دیگر باشد، یا ناشی از عوامل دیگری مانند حوادث غیرمترقبه.

وجه التزام نیز به مبلغی گفته می‌شود که در قرارداد پیش‌بینی می‌شود تا در صورت عدم انجام تعهدات قراردادی توسط یکی از طرفین، به طرف دیگر پرداخت شود. وجه التزام معمولاً به عنوان ضمانت اجرای قرارداد در نظر گرفته می‌شود و هدف از آن، جبران خسارت واردشده به طرف دیگر قرارداد است.

برای مثال، فرض کنید که در قراردادی فروشنده متعهد می‌شود که ملک را در تاریخ مشخصی به خریدار تحویل دهد. اگر فروشنده در تاریخ مقرر ملک را تحویل ندهد، خریدار می‌تواند خسارت تاخیر در تحویل ملک را از فروشنده مطالبه کند. این خسارت، خسارت واقعی واردشده به خریدار است و بر اساس میزان خسارت واقعی محاسبه می‌شود.

در مقابل، فرض کنید که در قراردادی فروشنده و خریدار توافق می‌کنند که در صورت عدم انجام تعهدات قراردادی توسط یکی از طرفین، مبلغی به عنوان وجه التزام پرداخت شود. اگر فروشنده در تاریخ مقرر ملک را تحویل ندهد، خریدار می‌تواند وجه التزام را از فروشنده مطالبه کند. این وجه التزام، مبلغی است که به‌عنوان ضمانت اجرای قرارداد پیش‌بینی شده است و لزوماً معادل خسارت واقعی واردشده به خریدار نیست.

در قراردادهای معامله املاک، معمولاً از وجه التزام به عنوان ضمانت اجرای قرارداد استفاده می‌شود. این امر به این دلیل است که تعیین خسارت واقعی واردشده به طرف دیگر قرارداد در برخی موارد دشوار یا غیرممکن است. همچنین، استفاده از وجه التزام می‌تواند باعث کاهش اختلافات بین طرفین قرارداد شود.

البته، در قراردادهای معامله املاک، می‌توان از خسارت نیز به عنوان ضمانت اجرای قرارداد استفاده کرد. این امر در مواردی که خسارت واقعی واردشده به طرف دیگر قرارداد قابل‌تعیین است، مناسب است.