آبکاری الکتریکی. آبکاری ( به انگلیسی: electroplating ) فرایند روکش دهی فلزی ( Plating ) است که با احیا کاتیون به وسیلهٔ جریان الکتریکی و نشاندن آن به صورت یک لایه روی ماده ای دیگر مانند فلز است. این فرایند برای افزایش ویژگی هایی مانند مقاومت در برابر سایش و خوردگی یا برای اهداف تزئینی به کار می رود.
فرایندی که آبکاری به وسیلهٔ آن انجام می شود، رسوب دهی الکتریکی ( electrodeposition ) نام دارد و نحوهٔ کار آن وارونهٔ سلول گالوانیک است. کاتد قطعه ای ست که قرارست لایه رویش بنشیند، و آند فلزی ست که روکش است. این دو به وسیلهٔ الکترولیت با هم ارتباط الکتریکی دارند و با به کاربردن یکسوکننده جریان مستقیم به آند می رسد و باعث انحلال اتم های آن می شود. در سوی دیگر، این اتم ها با احیا در فصل مشترک کاتد و الکترولیت، بر روی آن رسوب می کنند. سرعت انحلال اتم ها از آند و احیای آنها در کاتد برابر است.
در گونه ای از آبکاری، آند از فلزی مانند سرب است که حل نمی شود و اتم هایی که باید برای روکش احیا شوند از پیش در الکترولیت موجودند.
رسوب گذاری الکترولیتی یک روش قدرتمند و تطبیق پذیر جهت پوشش دهی سطح می باشد. خواص مهم رسوب های الکترولیتی شامل مقاومت سایشی، سختی، شکل پذیری، تخلخل، تنش های داخلی، چسبندگی پوشش و مقاومت به خوردگی است. همه این خواص و مشخصات می توانند به وسیله انتخاب مناسب یک تعدادی از متغیرها از قبیل دما، غلظت اجزاء، PH الکترولیت، چگالی جریان، شرایط جریان الکترولیت و استفاده از افزودنی های الکترولیت تغییر کنند. ایجاد یک پوشش سطح به روش رسوب گذاری الکترولیتی ممکن است شامل یک تعداد از فرآیندهای مهم باشد، شامل آماده سازی زیر لایه، تشکیل پوشش و پرداخت نهایی. به علاوه فلزات خالص، آلیاژها ( دوگانه، سه گانه و پیچیده ) ، لایه های اکسید، پلیمرهای رسانا و لایه های کامپوزیت با استفاده از روش های الکترولیتی می توانند تولید گردند. یک محدوده وسیعی از کاربردهای مهندسی می توانند به وسیله روش رسوب گذاری الکترولیتی تولید گردند و شامل پوشش های رسانا برای صنعت الکترونیک، لایه های تریبولژیکال برای مهندسی مکانیک و ساختارهای نانو برای شبه رساناهای مغناطیسی مخصوص و کاربردهای بصری می باشد. پوشش ها به فلزی، کامپوزیت و آندی شده گروه بندی می گردند، که این گروه بندی با تأکید بر روی ارتباط بین شرایط فرایند و مشخصات رسوب می باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففرایندی که آبکاری به وسیلهٔ آن انجام می شود، رسوب دهی الکتریکی ( electrodeposition ) نام دارد و نحوهٔ کار آن وارونهٔ سلول گالوانیک است. کاتد قطعه ای ست که قرارست لایه رویش بنشیند، و آند فلزی ست که روکش است. این دو به وسیلهٔ الکترولیت با هم ارتباط الکتریکی دارند و با به کاربردن یکسوکننده جریان مستقیم به آند می رسد و باعث انحلال اتم های آن می شود. در سوی دیگر، این اتم ها با احیا در فصل مشترک کاتد و الکترولیت، بر روی آن رسوب می کنند. سرعت انحلال اتم ها از آند و احیای آنها در کاتد برابر است.
در گونه ای از آبکاری، آند از فلزی مانند سرب است که حل نمی شود و اتم هایی که باید برای روکش احیا شوند از پیش در الکترولیت موجودند.
رسوب گذاری الکترولیتی یک روش قدرتمند و تطبیق پذیر جهت پوشش دهی سطح می باشد. خواص مهم رسوب های الکترولیتی شامل مقاومت سایشی، سختی، شکل پذیری، تخلخل، تنش های داخلی، چسبندگی پوشش و مقاومت به خوردگی است. همه این خواص و مشخصات می توانند به وسیله انتخاب مناسب یک تعدادی از متغیرها از قبیل دما، غلظت اجزاء، PH الکترولیت، چگالی جریان، شرایط جریان الکترولیت و استفاده از افزودنی های الکترولیت تغییر کنند. ایجاد یک پوشش سطح به روش رسوب گذاری الکترولیتی ممکن است شامل یک تعداد از فرآیندهای مهم باشد، شامل آماده سازی زیر لایه، تشکیل پوشش و پرداخت نهایی. به علاوه فلزات خالص، آلیاژها ( دوگانه، سه گانه و پیچیده ) ، لایه های اکسید، پلیمرهای رسانا و لایه های کامپوزیت با استفاده از روش های الکترولیتی می توانند تولید گردند. یک محدوده وسیعی از کاربردهای مهندسی می توانند به وسیله روش رسوب گذاری الکترولیتی تولید گردند و شامل پوشش های رسانا برای صنعت الکترونیک، لایه های تریبولژیکال برای مهندسی مکانیک و ساختارهای نانو برای شبه رساناهای مغناطیسی مخصوص و کاربردهای بصری می باشد. پوشش ها به فلزی، کامپوزیت و آندی شده گروه بندی می گردند، که این گروه بندی با تأکید بر روی ارتباط بین شرایط فرایند و مشخصات رسوب می باشد.
wiki: آبکاری الکتریکی