اداب خانقاه

[ویکی فقه] آداب خانقاه. خانقاه، نهادی متعلق به صوفیان با کاربردهای گوناگونِ تجمع، اقامت، مراسم آیینی و عبادت و آموزش صوفیان و نیز مهمان پذیری رایگان است.
آداب خانقاهی مفصّل و دربرگیرنده اعمال و مناسکی افزون بر واجبات و مستحبات معمول برای مسلمانان است، از جمله آداب تشرف از قبیل سرتراشی ، کلاه و خرقه پوشی
احمدبن عمر نجم الدین کبری، آداب الصوفیه، ج۱، ص۲۶ـ۲۷، چاپ مسعود قاسمی، (تهران) ۱۳۶۳ش.
شاخصترین فعالیت خانقاهی، پذیرایی از صوفیان مسافر بود، چرا که از نخستین اهداف تشکیل خانقاهها، تدارک مکانی برای پذیرایی از سالکان در سفر و درویشهای بیخانمان بود و شعار اصلی خانقاهها آیه های هشتم و نهم سوره انسان (دهر) مبنی بر اطعام فقیران ، یتیمان و اسیران ، اعلام شده بود.
کریم نیرومند، تاریخ پیدایش تصوف و عرفان و سیر تحول و تطور آن، ج۱، ص۴۵، زنجان ۱۳۶۴ش.
فتوتخانه ها یا خانقاههای فتیان از نهادهای مشابه خانقاه محسوب میشدند که در آن جا فعالیتهای ورزشی و حتی تمرینات نظامی معمول بود.
محسن کیانی، تاریخ خانقاه در ایران، ج۱، ص۲۵۸، تهران ۱۳۶۹ش.
...