آنری ژرژ کلوزو. آنری - ژرژ کلوزو ( فرانسوی: Henri - Georges Clouzot ؛ ۲۰ نوامبر ۱۹۰۷ – ۱۲ ژانویهٔ ۱۹۷۷ ) فیلم نامه نویس و کارگردان اهل فرانسه بود. وی بین سال های ۱۹۳۱ تا ۱۹۶۸ میلادی فعالیت می کرد.
او در بیستم نوامبر ۱۹۰۷ در نیور به دنیا آمد. کلوزو دورهٔ کاری هنری اش را از ۱۹۳۱ و با نمایشنامه نویسی آغاز کرد. در همین سال، فیلمی کوتاه با عنوان وحشت باتینیول ها ساخت. پس از آن فیلم کلاغ را ساخت که از بهترین فیلم های اوست.
آنری - ژرژ کلوزو در ۲۰ نوامبر ۱۹۰۷ در نیور فرانسه متولد شد. در اوایل جوانی ابتدا به عنوان متخصص در نیروی دریایی فرانسه مشغول به کار شد اما در آنجا به خاطر مریضی جسمی و نیز دید ضعیفش چندان دوام نیاورد. سپس به تحصیل علوم سیاسی به قصد ورود به عرصه سیاست روی آورد و بعد از فراغت از تحصیل نیز مدتی در خدمت جناح راست بود. او نوشتن را از اواخر دهه بیست و با روزنامه نگاری شروع کرد و در عین حال مدتی نیز برای یک کمپانی دوبله فیلم در برلین کار می کرد و همین امر باعث شد تا از نزدیک با سینمای آلمان آشنا شود. پس از بازگشت به فرانسه از اوایل دهه سی شروع به نوشتن فیلم نامه و نمایشنامه کرد. در همین سال ها نمایشنامه های زیادی نوشت و در کنار دستیاری کارگردانانی چون آناتول لیتواک و کارل هارتل خود نیز فیلم کوتاهی را در ۱۹۳۱ ساخت. در ۱۹۳۳ اولین فیلم بلندش با عنوان «هوس شاهزاده» را ساخت ولی ضعف جسمانی و بیماری او را مجبور کرد چند سالی از سینما کناره گیری کند و به همین دلیل بیش از چهار سال فیلم نساخت. در ۱۹۳۸ با فیلمنامه نویسی دوباره به عرصه سینما بازگشت و فیلم بعدی اش را در ۱۹۴۲ با عنوان «قاتل در شماره بیست و یک زندگی می کند» ساخت که فیلمی پیچیده راجع به یک قاتل سریالی و کارآگاهی است که او را تعقیب می کند. او این فیلم را در بخشی از فرانسه ساخت که تحت اشغال نازی ها و زیر نظر یوزف گوبلز اداره می شد. گوبلز کمپانی های فیلمسازی را وادار می کرد فیلم هایی جذاب بسازند تا بتواند آن ها را جایگزین فیلم های هالیوودی بکند که در زمان اشغال نمایش آن ها ممنوع بود.
کلوزو فیلم بعدی اش «کلاغ» را در ۱۹۴۳ ساخت که این فیلم نیز فضایی سیاه با داستانی پیچیده دارد راجع به جامعه ای که تلخی ها و مشکلات اجتماعی آن را فرا گرفته تا اینکه یک نفر تصمیم می گیرد آن ها را برملا کند و همین امر باعث آشوب در شهر می شود. سپس در ۱۹۴۷ «مقر پلیس پاریس» را ساخت که یک تریلر دیگر بود این بار راجع به قتل رئیس یک کمپانی فیلمسازی توسط قاتلی ناشناس. سپس در ۱۹۴۹ «مانون» را ساخت که برای آن برنده شیر طلایی ونیز شد و در همان سال فیلم دیگری به نام «بازگشت به زندگی» ساخت و فیلم بعدی اش «میکت» را در ۱۹۵۰ کارگردانی کرد. پس از ناتمام گذاشتن یک فیلم دیگر در همان سال در ۱۹۵۳ «مزد ترس» را ساخت که راجع به سفر چهار نفر برای رساندن دو کامیون حاوی نیتروگلیسیرین به یک چاه نفت آتش گرفته است که در این راه آن ها مجبورند از جاده ای پر خطر و از موانع بسیار عبور کنند. فیلمی با تعلیق بسیار بالا دربارهٔ تلاش انسان برای مقابله با تقدیر. در این فیلم برای اولین بار «ورا کلوزو» ( همسر کلوزو ) نقشی را بر عهده گرفت و نیز فیلم برنده جایزه خرس طلایی جشنوار برلین شد. سپس در ۱۹۵۵ «شیطان صفتان» را ساخت. داستان یک مدیر مدرسه که تحت آزارهای شوهرش به پیشنهاد دوستش تصمیم می گیرد او را بکشد و پس از قتل با مفقود شدن جسد هر روز شواهدی مبنی بر زنده بودن مرد بدست می آید. در نهایت با مواجهه ناگهانی زن با شوهرش و مرگ زن از شدت ترس مشخص می شود که همه چیز نقشه ای بین دوست زن و مرد بوده است. فیلمی باز هم تلخ و سیاه راجع به خیانت و دروغ و البته با فیلمنامه ای بسیار خوب و دقیق و پر پیچ و خم که بازشدن تمام معماهایش را به پایان میخکوب کننده اش موکول می کند، ترفندی که کاملاً با موفقیت همراه است. تصاویر فیلم عمدتاً تیره و تار هستند. بخصوص در سکانس پایانی تمام تلاش کارگردان در انتقال ترس و توهم با استفاده از سایه های بلند و صداهای نامفهوم در نوع خود یکی از بهترین نمونه ها در تاریخ سینماست و البته دومین همکاری ورا کلوزو ( به نقش مدیر مدرسه ) و آنری ژرژ - کلوزو در این فیلم رقم می خورد. این فیلم و فیلم قبلی کلوزو در آمریکا نیز به نمایش درآمدند و در نقدها جزو بهترین تریلرهای آن دهه شناخته شدند. شیطان صفتان به نوعی پیش دستی بر سرگیجه ساخته آلفرد هیچکاک بود و بعدها تعداد زیادی فیلم و سریال از آن تأثیر گرفتند. با ساخت این فیلم بود که کلوزو کاملاً به عنوان یک کارگردان که در فیلم هایش مایه های تلخ داستانی و انسان های بیمارگونه و روان پریش حضور دائم دارند شناخته شد. همچنین به وضوح می شد در فیلم های کلوزو نوعی بدبینی نسبت به دستگاه های حکومتی را یافت از این جهت که در بیشتر فیلم های او ارگان های دولتی و امنیتی نمی توانستند کمک چندانی به امنیت و آرامش مردم عادی بکنند. از دیگر ویژگی های او این بود که به مرور روش فیلمسازی اش سمت و سویی شخصی تر یافت و به عنوان مثال او هر بار تعداد برداشت ها را آنقدر تکرار می کرد تا به برداشت مورد نظر خود برسد؛ و این کار را با توجه با آنکه عموماً فیلمنامه ها را هم خودش می نوشت با تسلطی دو چندان انجام می داد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو در بیستم نوامبر ۱۹۰۷ در نیور به دنیا آمد. کلوزو دورهٔ کاری هنری اش را از ۱۹۳۱ و با نمایشنامه نویسی آغاز کرد. در همین سال، فیلمی کوتاه با عنوان وحشت باتینیول ها ساخت. پس از آن فیلم کلاغ را ساخت که از بهترین فیلم های اوست.
آنری - ژرژ کلوزو در ۲۰ نوامبر ۱۹۰۷ در نیور فرانسه متولد شد. در اوایل جوانی ابتدا به عنوان متخصص در نیروی دریایی فرانسه مشغول به کار شد اما در آنجا به خاطر مریضی جسمی و نیز دید ضعیفش چندان دوام نیاورد. سپس به تحصیل علوم سیاسی به قصد ورود به عرصه سیاست روی آورد و بعد از فراغت از تحصیل نیز مدتی در خدمت جناح راست بود. او نوشتن را از اواخر دهه بیست و با روزنامه نگاری شروع کرد و در عین حال مدتی نیز برای یک کمپانی دوبله فیلم در برلین کار می کرد و همین امر باعث شد تا از نزدیک با سینمای آلمان آشنا شود. پس از بازگشت به فرانسه از اوایل دهه سی شروع به نوشتن فیلم نامه و نمایشنامه کرد. در همین سال ها نمایشنامه های زیادی نوشت و در کنار دستیاری کارگردانانی چون آناتول لیتواک و کارل هارتل خود نیز فیلم کوتاهی را در ۱۹۳۱ ساخت. در ۱۹۳۳ اولین فیلم بلندش با عنوان «هوس شاهزاده» را ساخت ولی ضعف جسمانی و بیماری او را مجبور کرد چند سالی از سینما کناره گیری کند و به همین دلیل بیش از چهار سال فیلم نساخت. در ۱۹۳۸ با فیلمنامه نویسی دوباره به عرصه سینما بازگشت و فیلم بعدی اش را در ۱۹۴۲ با عنوان «قاتل در شماره بیست و یک زندگی می کند» ساخت که فیلمی پیچیده راجع به یک قاتل سریالی و کارآگاهی است که او را تعقیب می کند. او این فیلم را در بخشی از فرانسه ساخت که تحت اشغال نازی ها و زیر نظر یوزف گوبلز اداره می شد. گوبلز کمپانی های فیلمسازی را وادار می کرد فیلم هایی جذاب بسازند تا بتواند آن ها را جایگزین فیلم های هالیوودی بکند که در زمان اشغال نمایش آن ها ممنوع بود.
کلوزو فیلم بعدی اش «کلاغ» را در ۱۹۴۳ ساخت که این فیلم نیز فضایی سیاه با داستانی پیچیده دارد راجع به جامعه ای که تلخی ها و مشکلات اجتماعی آن را فرا گرفته تا اینکه یک نفر تصمیم می گیرد آن ها را برملا کند و همین امر باعث آشوب در شهر می شود. سپس در ۱۹۴۷ «مقر پلیس پاریس» را ساخت که یک تریلر دیگر بود این بار راجع به قتل رئیس یک کمپانی فیلمسازی توسط قاتلی ناشناس. سپس در ۱۹۴۹ «مانون» را ساخت که برای آن برنده شیر طلایی ونیز شد و در همان سال فیلم دیگری به نام «بازگشت به زندگی» ساخت و فیلم بعدی اش «میکت» را در ۱۹۵۰ کارگردانی کرد. پس از ناتمام گذاشتن یک فیلم دیگر در همان سال در ۱۹۵۳ «مزد ترس» را ساخت که راجع به سفر چهار نفر برای رساندن دو کامیون حاوی نیتروگلیسیرین به یک چاه نفت آتش گرفته است که در این راه آن ها مجبورند از جاده ای پر خطر و از موانع بسیار عبور کنند. فیلمی با تعلیق بسیار بالا دربارهٔ تلاش انسان برای مقابله با تقدیر. در این فیلم برای اولین بار «ورا کلوزو» ( همسر کلوزو ) نقشی را بر عهده گرفت و نیز فیلم برنده جایزه خرس طلایی جشنوار برلین شد. سپس در ۱۹۵۵ «شیطان صفتان» را ساخت. داستان یک مدیر مدرسه که تحت آزارهای شوهرش به پیشنهاد دوستش تصمیم می گیرد او را بکشد و پس از قتل با مفقود شدن جسد هر روز شواهدی مبنی بر زنده بودن مرد بدست می آید. در نهایت با مواجهه ناگهانی زن با شوهرش و مرگ زن از شدت ترس مشخص می شود که همه چیز نقشه ای بین دوست زن و مرد بوده است. فیلمی باز هم تلخ و سیاه راجع به خیانت و دروغ و البته با فیلمنامه ای بسیار خوب و دقیق و پر پیچ و خم که بازشدن تمام معماهایش را به پایان میخکوب کننده اش موکول می کند، ترفندی که کاملاً با موفقیت همراه است. تصاویر فیلم عمدتاً تیره و تار هستند. بخصوص در سکانس پایانی تمام تلاش کارگردان در انتقال ترس و توهم با استفاده از سایه های بلند و صداهای نامفهوم در نوع خود یکی از بهترین نمونه ها در تاریخ سینماست و البته دومین همکاری ورا کلوزو ( به نقش مدیر مدرسه ) و آنری ژرژ - کلوزو در این فیلم رقم می خورد. این فیلم و فیلم قبلی کلوزو در آمریکا نیز به نمایش درآمدند و در نقدها جزو بهترین تریلرهای آن دهه شناخته شدند. شیطان صفتان به نوعی پیش دستی بر سرگیجه ساخته آلفرد هیچکاک بود و بعدها تعداد زیادی فیلم و سریال از آن تأثیر گرفتند. با ساخت این فیلم بود که کلوزو کاملاً به عنوان یک کارگردان که در فیلم هایش مایه های تلخ داستانی و انسان های بیمارگونه و روان پریش حضور دائم دارند شناخته شد. همچنین به وضوح می شد در فیلم های کلوزو نوعی بدبینی نسبت به دستگاه های حکومتی را یافت از این جهت که در بیشتر فیلم های او ارگان های دولتی و امنیتی نمی توانستند کمک چندانی به امنیت و آرامش مردم عادی بکنند. از دیگر ویژگی های او این بود که به مرور روش فیلمسازی اش سمت و سویی شخصی تر یافت و به عنوان مثال او هر بار تعداد برداشت ها را آنقدر تکرار می کرد تا به برداشت مورد نظر خود برسد؛ و این کار را با توجه با آنکه عموماً فیلمنامه ها را هم خودش می نوشت با تسلطی دو چندان انجام می داد.
wiki: آنری ژرژ کلوزو