ایه مباهله پیامبر

[ویکی فقه] آیه مباهله پیامبر. آیه مربوط به ماجراى نفرین پیامبر و مسیحیان نجران را آیه مباهله گویند.
به آیه ۶۱ سوره آل عمران "آیه مباهله" مى گویند: "فمن حاجک فیه من بعد ما جاءک من العلم فقل تعالوا ندع ابناءنا و ابناءکم و نساءنا و نساءکم و أنفسنا و انفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنة الله على الکاذبین ؛ هر کس که پس از فرا رسیدن علم (وحی) به تو درباره او (عیسی) با تو محاجه کند، بگو: بیایید تا ما پسرانمان و شما پسرانتان، ما زنان مان و شما زنانتان، ما خویشان نزدیک و شما خویشان نزدیک خود را بخوانیم، سپس (به درگاه خداوند) تضرع کنیم و بخواهیم که لعنت الهی بر دروغ گویان فرود آید."
معنای لغوی مباهله
مباهله در اصل از ماده "بهل" به معناى رها کردن و قید و بند را از چیزى برداشتن است . و گاهى به معناى "هلاکت و لعن و دورى از خدا "است . و این نیز از نتایج رها شدن و واگذار شدن بنده به حال خود است .
معنای اصطلاحی مباهله
مباهله در اصطلاح به معناى نفرین کردن دو طرف به یکدیگر است ؛ به این ترتیب که افرادى که با هم درباره یک مسئله مهم مذهبی گفت وگو دارند، در صورتى که یکى از طرفین قانع نشوند، در یک جا جمع شوند و به درگاه خدا تضرع کنند و از او بخواهند که دروغ گو را رسوا سازد و مجازات کند.
محتوای آیه مباهله
...