[ویکی فقه] «ابن اکفانی، شمس الدین ابوعبدالله محمد بن ابراهیم بن ساعد انصاری»، پزشک، ریاضیدان و ادیب مشهور مصری بود.
نخستین و مهم ترین گزارش ها از زندگی او در دو کتاب صفدی، «اعیان العصر» و « الوافی»، آمده است. وی که شاگرد ابن اکفانی بود، از استاد خود به تفصیل و با لحنی شاعرانه یاد کرده و او را در زمره بزرگانی چون ابن سینا و خواجه نصیرالدین طوسی شمرده است.
شخصیت علمی
ابن اکفانی، در علوم و فنون از جامعیت برخوردار بود. در تقریر منطق، علوم ریاضی و طبیعی و الهی و تبیین کتاب های دشواری چون «اشارات» ابن سینا، بسیار ورزیده بود و حضور ذهنی کم نظیر و وقوفی کامل بر مسائل و مشکلات آن ها داشت. در علم مناظر، به گشودن پیچیدگی های رساله «الاستبصار» شهاب الدین قرافی می پرداخت. در طب که حرفه اصلی وی بود، مهارت بسیار داشت و در داروهای مرسوم زمان تصرفاتی می کرد که کسی از آن آگاه نمی شد. آگاهی گسترده او به ابزار بیمارستانی، اعم از وسایل داروسازی، جراحی، ادوات درمان و دیگر لوازم، چندان بود که هیچ چیز بدون اشاره او برای بیمارستان منصوری قاهره، خریداری نمی شد. وجود این صفات و موقعیت برجسته و معالجات چشمگیری که همواره تعجب اطبای حاذق را برمی انگیخت و شاید علاقه مفرط او در آغاز به زندگی مجلل که بعدها از آن دست کشید، چه بسا وی را محسود همگان ساخته باشد، چنانکه ابیاتی در هجوش پرداختند.در علوم ادبی و فهم پیچیدگی های آن، ماهر و دارای تصانیف بود و اشعار زیادی از شاعران قدیم تا عصر خویش از برداشت. از تاریخ وقایع و احوال رجال متقدم و معاصر خویش اطلاعات وسیع داشت و مورخانی مانند ذهبی از اخبار او استفاده کرده اند؛ وی حتی در علوم غریبه همچون افسون و طلسم دست داشت و در شناسایی غلامان و کنیزان نیز مطلع به شمار می رفت.
شخصیت سیاسی
علایق سیاسی بعد دیگری از شخصیت او را تشکیل می داد، چنانکه به وقایع سرزمین های دور و نزدیک مصر و حوادث سیاسی- نظامی آن ها و به ویژه رویدادهای مربوط به هجوم تاتارها، چندان علاقه مند و آگاه بود که گویی پیک های دیوانی، اخبار محرمانه را مستقیما به او گزارش می دهند. با این همه و اگر چه فتح الدین ابوالفتح ابن سید الناس وی را در قدرت بیان و ایجاز در عبارت سخت ستوده، خط و لهجه عربیش آشکارا ضعیف بود و این ضعف را می توان با تاثیرپذیری او از لهجه زادگاهش توجیه کرد. وی شعر نیز می سرود و صفدی ابیاتی را که خود از وی شنیده، ثبت کرده است.
وفات
...
نخستین و مهم ترین گزارش ها از زندگی او در دو کتاب صفدی، «اعیان العصر» و « الوافی»، آمده است. وی که شاگرد ابن اکفانی بود، از استاد خود به تفصیل و با لحنی شاعرانه یاد کرده و او را در زمره بزرگانی چون ابن سینا و خواجه نصیرالدین طوسی شمرده است.
شخصیت علمی
ابن اکفانی، در علوم و فنون از جامعیت برخوردار بود. در تقریر منطق، علوم ریاضی و طبیعی و الهی و تبیین کتاب های دشواری چون «اشارات» ابن سینا، بسیار ورزیده بود و حضور ذهنی کم نظیر و وقوفی کامل بر مسائل و مشکلات آن ها داشت. در علم مناظر، به گشودن پیچیدگی های رساله «الاستبصار» شهاب الدین قرافی می پرداخت. در طب که حرفه اصلی وی بود، مهارت بسیار داشت و در داروهای مرسوم زمان تصرفاتی می کرد که کسی از آن آگاه نمی شد. آگاهی گسترده او به ابزار بیمارستانی، اعم از وسایل داروسازی، جراحی، ادوات درمان و دیگر لوازم، چندان بود که هیچ چیز بدون اشاره او برای بیمارستان منصوری قاهره، خریداری نمی شد. وجود این صفات و موقعیت برجسته و معالجات چشمگیری که همواره تعجب اطبای حاذق را برمی انگیخت و شاید علاقه مفرط او در آغاز به زندگی مجلل که بعدها از آن دست کشید، چه بسا وی را محسود همگان ساخته باشد، چنانکه ابیاتی در هجوش پرداختند.در علوم ادبی و فهم پیچیدگی های آن، ماهر و دارای تصانیف بود و اشعار زیادی از شاعران قدیم تا عصر خویش از برداشت. از تاریخ وقایع و احوال رجال متقدم و معاصر خویش اطلاعات وسیع داشت و مورخانی مانند ذهبی از اخبار او استفاده کرده اند؛ وی حتی در علوم غریبه همچون افسون و طلسم دست داشت و در شناسایی غلامان و کنیزان نیز مطلع به شمار می رفت.
شخصیت سیاسی
علایق سیاسی بعد دیگری از شخصیت او را تشکیل می داد، چنانکه به وقایع سرزمین های دور و نزدیک مصر و حوادث سیاسی- نظامی آن ها و به ویژه رویدادهای مربوط به هجوم تاتارها، چندان علاقه مند و آگاه بود که گویی پیک های دیوانی، اخبار محرمانه را مستقیما به او گزارش می دهند. با این همه و اگر چه فتح الدین ابوالفتح ابن سید الناس وی را در قدرت بیان و ایجاز در عبارت سخت ستوده، خط و لهجه عربیش آشکارا ضعیف بود و این ضعف را می توان با تاثیرپذیری او از لهجه زادگاهش توجیه کرد. وی شعر نیز می سرود و صفدی ابیاتی را که خود از وی شنیده، ثبت کرده است.
وفات
...
wikifeqh: محمد_بن_ابراهیم_بن_ساعد_انصاری