ابن بطه ابوجعفر محمد بن جعفر قمی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ بُطّه قُمی ، ابوجعفر محمد بن جعفر بن احمد، محدث شیعی سده ۴ قمری/۱۰میلادی است.
با بررسی استادان و مشایخ و نیز شاگردان و روایت کنندگان از او می توان حدس زد که وی احتمالاً در اواخر سده ۳ ق / ۹ م متولد شده و در نیمه اول سده ۴ ق درگذشته است. وی که به «مؤدب » نیز شهرت داشته ، در قم می زیسته و به دانش و ادب معروف بوده است.
احمد نجاشی ، رجال ، ج۱، ص۳۷۲، قم ، ۱۴۰۷ق .
تقریباً در تمام منابع رجالی شیعی ، ابن بُطّه به ایمان و پارسایی ستوده شده است. در عین حال غالب رجال شناسان شیعی او را «ضعیف » دانسته و گفته اند که وی روایات را سهل انگارانه نقل کرده و لذا در احادیث منقول او اشتباه بسیار هست ،
احمد نجاشی ، رجال ، ج۱، ص۳۷۳، قم ، ۱۴۰۷ق .
ابن بطه از تنی چند از راویان بنام شیعی روایت کرده است که عبارتند از: احمد بن ابی عبدالله برقی ،
محمد ابن بابویه ، الخصال ، ج۱، ص۳۳، به کوشش علی اکبر غفاری ، قم ، ۱۴۰۳ق /۱۹۸۳م .
...

پیشنهاد کاربران

بپرس