ابن جعابی

[ویکی فقه] اِبْن ِ جِعابی ، ابوبکر محمد بن عمر بن محمد تمیمی ۲۸۴- ۳۵۵ق / ۸۹۷ -۹۶۶م )، محدث و رجالی امامی می باشد.
ابن ندیم نام وی را عمرو بن محمد و طوسی عمر بن محمد ثبت کرده است . بنابر بعضی نسخ الفهرست طوسی ابن عبدون نیز مرتکب همین اشتباه شده است .
زادگاه و محل تحصیل
ابن جعابی احتمالاً در بغداد زاده شد. او در دهه آخر سده ۳ق در بغداد مشغول تحصیل بوده ، و این مطلب از حضور وی نزد مشایخی چون قاضی ابومحمد یوسف بن یعقوب (د ۲۹۷ق /۹۱۰م ) و برخی دیگر روشن می شود.
سفر های ابن جعابی
از زندگی وی در فاصله ۳۰۰-۳۳۰ق /۹۱۲-۹۴۲م اطلاع چندانی در دست نیست . جز اینکه وی برای استماع از عبدالله بن محمد دینوری به دینور سفری داشته است . بسیار محتمل است که سفر او به موصل و تصدی منصب قضا در آنجا مربوط به همین دوره باشد.ابن جعابی در دوران حکومت اِخشید (۳۲۴-۳۳۴ق ) سفری به مصر کرد و با او دیدار کرد. وی مدتی را نیز نزد سیف الدوله ، حاکم شیعی حلب (۳۳۳-۳۵۶ق ) گذراند. ابن جعابی بجز حلب به دیگر نقاط شام از جمله دمشق و منطقه ساحلی مدیترانه نیز سفر کرد. گر چه روایات در مورد ترتیب این سفرها کمی با هم اختلاف دارند، ولی شاید بتوان همه سفرهای مذکور به مصر وشام را متصل به یکدیگر و کمی قبل یا بعد از ۳۳۳ق /۹۴۵م دانست . به هر حال وی به بغداد بازگشت .
شاگردان
...