ابن خشاب ابومحمد عبدالله بن احمد

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ خَشّاب ، ابومحمد عبدالله بن احمد (۴۹۲-۳ رمضان ۵۶۷ق / ۱۰۹۹- ۲۹ آوریل ۱۱۷۲م )، عالم نامور نحو، لغت ، ادب ، حدیث ، منطق و نسب شناسی . می باشد.
از اصل و نسب وی اطلاع دقیقی در دست نیست . شاگرد وی عمادالدین کاتب او را بغدادی دانسته و نیز به گفته همو «خشاب » لقب نیای دوم وی بوده است
عمادالدین کاتب ، محمد، خریدة القصر، ج۱(۳)، ص۸، به کوشش محمد بهجة الاثری ، عراق ، ۱۹۷۶م.
ابن خشاب در محضر استادان متعدد به فراگرفتن دانشهای گوناگون پرداخت . لغت و ادب را از جوالیقی
یاقوت ، ادبا، ج۱۲، ص۴۹.
ابن خشاب شخصیت بسیارپیچیده ای داشت که در رفتار فردی و اجتماعی او نمایان بود. روحی بی قرار و سوداوی داشت ، چنانکه بسیاری از نوشته هایش را به همین سبب ناتمام رها کرد.
ابن قفطی ، علی ، انباء الرواة، ج۲، ص۱۰۰، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم ، قاهره ، ۱۳۶۹-۱۳۷۴ق /۱۹۵۰- ۱۹۵۵م.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس