[ویکی فقه] اِبْن ِ رُشد، ابوالولید محمد بن احمد بن محمد بن رشد، مشهور به حفید (نواده ) فیلسوف ، شارح و مفسر آثار ارسطو، فقیه و پزشک برجسته غرب اسلامی (اندلس ) بود.
وی در ۵۲۰ق /۱۱۲۶م در شهر قُرطُبه در اندلس زاده شد. پدر بزرگ و پدرش هر دو از فقیهان و عالمان نامدار و بلند پایه زمان خود بوده اند. پدربزرگش محمد بن احمد بن احمد بن رشد، ابوالولید (۴۵۰-۵۲۰ق /۱۰۵۸-۱۱۲۶م )، قاضی القضاة و امام مسجد جامع شهر قرطبه و دارای نوشته های مهمی در فقه مالکی بوده است .
خلف بن بشکوال ، الصّلَه، ج۲، ص۵۷۶ _۵۷۷، قاهره ، ۱۹۶۶م .
در برخی گزارش ها آمده است که استاد ابن رشد در فلسفه ، فیلسوف مشهور ابن باجه (ه م ) بوده است ، اما این گزارش از لحاظ تاریخی نمی تواند درست باشد، زیرا درگذشت ابن باجه در ۵۳۳ق /۱۱۳۸م روی داده بوده ، یعنی هنگامی که ابن رشد نوجوانی ۱۲ یا ۱۳ ساله بوده است ، ولی به گفته ارنست رنان «همانندی عقاید و احترام ژرفی که ابن رشد با آن درباره آن مرد بزرگ (ابن باجه ) سخن می گوید، حق می دهد که به معنایی کلی ، ابن رشد را شاگرد وی تلقی کنند». هر چند از تفصیل سرگذشت ابن رشد آگاهی زیادی نداریم ، اما برخی از گزارش های مورخان و نیز اشاره های خود ابن رشد در برخی از نوشته هایش ، تا اندازه ای رویدادهای زندگیش را منعکس می کنند.
فعالیت های اجتماعی و علمی
فعالیت های اجتماعی و علمی ابن رشد در دوران فرمانروایی موحّدون در اندلس جریان داشته است . در این میان سرگذشت وی، به ویژه با رویدادهای دوران حکومت دو تن از برجسته ترین فرمانروایان موحدون ، یعنی ابویعقوب یوسف و ابویوسف یعقوب (المنصور)، گره خورده بود، هر چند آغاز فعالیت های اجتماعی و علمی وی در دوران فرمانروایی بنیان گذار سلسله موحدون عبدالمؤمن علی (۵۲۴ - ۵۵۸ق / ۱۱۳۰-۱۱۶۳م ) بوده است . بنابر گزارش های مورخان ، عبدالمؤمن خود مردی دانشمند و دانش پرور بوده است و در دوران فرمانرواییش دانشمندان را از هر سو فرا می خوانده و زندگی آسوده ای برایشان فراهم می کرده است .
علی بن ابی زرع ، الانیس المطرب بروض القرطاس ، ج۱، ص۲۰۳-۲۰۴، رباط، ۱۹۷۲م .
...
وی در ۵۲۰ق /۱۱۲۶م در شهر قُرطُبه در اندلس زاده شد. پدر بزرگ و پدرش هر دو از فقیهان و عالمان نامدار و بلند پایه زمان خود بوده اند. پدربزرگش محمد بن احمد بن احمد بن رشد، ابوالولید (۴۵۰-۵۲۰ق /۱۰۵۸-۱۱۲۶م )، قاضی القضاة و امام مسجد جامع شهر قرطبه و دارای نوشته های مهمی در فقه مالکی بوده است .
خلف بن بشکوال ، الصّلَه، ج۲، ص۵۷۶ _۵۷۷، قاهره ، ۱۹۶۶م .
در برخی گزارش ها آمده است که استاد ابن رشد در فلسفه ، فیلسوف مشهور ابن باجه (ه م ) بوده است ، اما این گزارش از لحاظ تاریخی نمی تواند درست باشد، زیرا درگذشت ابن باجه در ۵۳۳ق /۱۱۳۸م روی داده بوده ، یعنی هنگامی که ابن رشد نوجوانی ۱۲ یا ۱۳ ساله بوده است ، ولی به گفته ارنست رنان «همانندی عقاید و احترام ژرفی که ابن رشد با آن درباره آن مرد بزرگ (ابن باجه ) سخن می گوید، حق می دهد که به معنایی کلی ، ابن رشد را شاگرد وی تلقی کنند». هر چند از تفصیل سرگذشت ابن رشد آگاهی زیادی نداریم ، اما برخی از گزارش های مورخان و نیز اشاره های خود ابن رشد در برخی از نوشته هایش ، تا اندازه ای رویدادهای زندگیش را منعکس می کنند.
فعالیت های اجتماعی و علمی
فعالیت های اجتماعی و علمی ابن رشد در دوران فرمانروایی موحّدون در اندلس جریان داشته است . در این میان سرگذشت وی، به ویژه با رویدادهای دوران حکومت دو تن از برجسته ترین فرمانروایان موحدون ، یعنی ابویعقوب یوسف و ابویوسف یعقوب (المنصور)، گره خورده بود، هر چند آغاز فعالیت های اجتماعی و علمی وی در دوران فرمانروایی بنیان گذار سلسله موحدون عبدالمؤمن علی (۵۲۴ - ۵۵۸ق / ۱۱۳۰-۱۱۶۳م ) بوده است . بنابر گزارش های مورخان ، عبدالمؤمن خود مردی دانشمند و دانش پرور بوده است و در دوران فرمانرواییش دانشمندان را از هر سو فرا می خوانده و زندگی آسوده ای برایشان فراهم می کرده است .
علی بن ابی زرع ، الانیس المطرب بروض القرطاس ، ج۱، ص۲۰۳-۲۰۴، رباط، ۱۹۷۲م .
...
wikifeqh: ابن رشد_محمد_بن _احمد_اندلسی