ابن منده

لغت نامه دهخدا

ابن منده. [ اِ ن ُ م َ دَ ] ( اِخ ) رجوع به بنومنده شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِمَنْده ، عنوان افراد خاندانی از محدثان حنبلی مذهب ایرانی که از سده ۳ تا ۷ق /۹ تا ۱۳م در اصفهان می زیسته اند.
نسبت آنان به استندار فیروزان بن چهار بُخت از صاحب منصبان لشکری ساسانیان می رسد که در فتح اصفهان اسلام آورد.
شهرت منده
شهرت منده از لقب ابراهیم بن ولید بن سَنده ، نتیجه (نسل سوم ) بُطّه ، پسر استندار فیروزان ، گرفته شده است . ابراهیم نخستین محدث از این خاندان محسوب می شود. او احادیث کمی روایت کرد و در زمان خلافت معتصم عباسی (۲۱۸-۲۲۷ق ) درگذشت . یحیی پسر ابراهیم با زنی از عبدِیالیل به نام برّه ازدواج کرد و از این رو خاندان وی گاه عبدی نیز خوانده شده اند. یحیی که ابونعیم او را ثقفی خوانده ، از عبدالله بن زبیر حُمَیدی حدیث شنید و ابوعلی صحاف از او نقل حدیث کرده است . خاندان ابن منده محدثان بسیاری پرورد چنانکه ذهبی درباره آنان تألیف مستقلی نوشته است .
معروف ترین افراد خاندان ابن منده
معروف ترین افراد این خاندان به شرح ذیل می باشند:
ابوعبدالله محمد بن یحیی بن منده
...

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از فرهنگ معارف و معاریف است
ضبط نام :ابن مَنْدَه
شیخ ابوالحسن علی بن حسن بن منده از محدثین قرن پنجم هجری. وی از روات حدیث مشهور «الطیر المشوی» است که در فضیلت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام است (حدیث طیر) و شیخ ابی الفتح محمد بن علی بن عثمان کراجکی (م 449 ق) در کتاب خویش تفضیل امیرالمؤمنین علیه السلام حدیث مذکور را از وی در سال 436 ق در شهر طرابلس روایت می نماید. ابن منده از استاد خود حسین بن یعقوب بزاز در سال 370 ق اجازه نقل حدیث گرفته است. (النابس فی القرن الخامس:119)
سید مصطفی حسینی دشتی، معارف و معاریف.

[ویکی فقه] ابن منده (ابهام زدایی). ابن منده ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل بوده و یا در معانی ذیل به کار رفته باشد: • خاندان ابن منده، عنوان افراد خاندانی از محدثان حنبلی مذهب ایرانی از سده ۳ تا ۷ق /۹ تا ۱۳م در اصفهان • ابن منده ابواحمد بندار بن علی اصفهانی، از محدّثین و فقهای قرن چهارم هجری در اصفهان• ابن منده ابوالحسن عبداللّه بن محمد اصفهانی، از محدّثین خاندان ابن منده اصفهان در قرن پنجم هجری• ابن منده ابوالحسن علی بن حسن اصفهانی، از محدّثین اصفهان در قرن چهارم هجری• ابن منده ابوسعید سفیان بن محمد اصفهانی، از محدّثین اصفهان در قرن چهارم هجری• ابن منده ابومحمد عبدالرحمان بن یحیی اصفهانی، از محدّثین اصفهان در قرن چهارم هجری• ابن منده عبیداللّه بن منده اصفهانی، از محدّثین اصفهان در قرن سوم هجری• ابن منده قاسم بن منده اصفهانی، از محدّثین اصفهان در قرن سوم هجری• ابن منده ابوعبداللّه محمد بن اسحاق اصفهانی، از مشاهیر محدّثین و حنبلیان اصفهان در قرن چهارم هجری• ابن منده ابوعبداللّه محمد بن عبداللّه اصفهانی، از دانشمندان قرائت و تجوید در اصفهان• ابن منده ابوجعفر محمد بن منده اصفهانی، از محدّثان اصفهان در قرن سوم هجری• ابن منده محمد بن منده اصفهانی، از محدّثین اصفهان• ابن منده محمد بن یحیی عبدی اصفهانی، از محدّثان اصفهان و بزرگان خاندان ابن منده در قرن سوم هجری• ابن منده محمود بن ابراهیم اصفهانی، از محدّثین حنبلی اصفهان در قرن ششم هجری• ابن منده یحیی بن عبداللّه اصفهانی، از محدّثین خاندان ابن منده اصفهان در قرن پنجم هجری• ابن منده یحیی بن عبدالوهاب اصفهانی، از محدّثان حنبلی اصفهان در قرن پنجم و ششم هجری• ابن منده عبدالوهاب بن محمد تاجر اصفهانی، از محدّثین اصفهان در قرن پنجم هجری• ابن منده اسحاق بن یحیی اصفهانی، از محدّثین اصفهان• ابن منده ابوسعد احمد بن ابراهیم اصفهانی، از محدّثین اصفهان در قرن چهارم هجری• ابن منده ابوعمرو احمد بن حسن اصفهانی، از محدّثین اصفهان• ابن منده ابواسحاق ابراهیم بن محمد اصفهانی، از محدّثین قرن چهارم هجری در اصفهان• ابن منده ابوعبداللّه محمد بن یحیی عبدی اصفهانی، از محدّثان اصفهان و بزرگان خاندان ابن منده در قرن سوم هجری• ابن منده ابوالقاسم عبدالرحمان بن محمد اصفهانی، از مشاهیر محدّثین و فقهاء حنبلی اصفهان در قرن پنجم هجری
...

پیشنهاد کاربران

بپرس