ابوسمبل

ابو سِمبِل، معبدی است که توسط رامسس دوم میان سال های ۱۲۷۹–۱۲۱۳ پیش از میلاد در روستای نوبه در جنوب مصر ساخته شد. این معبد در میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.
در طرفین ورودی معبد چهار مجسمه عظیم ( به ارتفاع ۲۰ متر ) از رامسس دوم وجود دارد. این معبد رو به شرق است و Re - Horakhty یکی از خدایان خورشید درست در بالای فرورفتگی سردر ورودی قرار دارد. یکی از ویژگی های این معبد، چگونگی سامان دادن جهت قرارگرفتن آن است که باعث شده دو بار در سال، در ۲۲ فوریه و ۲۲ اکتبر، پرتوهای خورشید دقیقاً به داخلی ترین مکان مقدس معبد بتابد و مجسمه های چهار خدای نشسته در آن مکان که عبارتند از Path, Amun - Re, Ramesses II و Re - Horakhty را کاملاً درخشان و روشن کند. ساخت این چهار مجسمه ۲۰ سال به طول انجامید.
در سال ۱۹۶۰ دولت مصر برای تولید برق و همچنین کنترل آب کشاورزی مشغول ساخت بزرگ ترین سد مصر در منطقه اسوان شد. نظر باستان شناسان این بود که با آبگیری سد اسوان معبد ابوسیمبل به زیر آب می رود. معبدی که برای ساخت آن بیش از ۵۰۰۰۰ هزار سنگ تراش به صورت شبانه و روزی تلاش کرده بودند. فشارهای بین المللی به دولت مصر و همچنین تلاش یونسکو موجب انتقالی شد که در نوع خود یکی از افتخارات مهندسان عصر حاضر به حساب می آید. یک تیم آلمانی مسئولیت انتقال این یادگار باستانی را به عهده گرفت. ابتدا محلی که از نظر شرایط و موقعیت جغرافیایی با محیط اصلی همخوانی داشت انتخاب شد. مهندسین با اره های الکتریکی این کوه مرتفع را به قطعات ۳ تا ۵ تنی تقسیم کردند و آن را به مکانی که در نظر گرفته شده بود، انتقال دادند. جرثقیل های غول پیکر قطعات را با دقت و وسواس به محل می برد و مهندسان و معماران آن را به روی یکدیگر نصب می کردند. جدا کردن کتیبه ها و هیروگلیف ها یک کار طاقت فرسا بود. اما این کار عظیم با دقت انجام گرفت. همانگونه که ساخت معبد ابو سمبل شگفت انگیز است، جابجایی و انتقال این بنای عظیم نیز انسان را بهت زده می کند و لازم است ذکر شود که این معبد در سال ۱۸۱۷ توسط جووانی باتیستا بلتسونی کشف شد در حالی که تا آن موقع معبد زیر شن ها و ماسه ها یی که در طول دو هزار سال معبد را فرا گرفته بود مدفون بود.

ابوسَمْبَل (Abu Simbel)
معبد رامسس دوم، معبد رامسس دوم، (یا: ابوسِمْبَل) محل دو معبد باستانی با حجاری هایی در صخره ای واقع در کرانه۱ های رود نیل، در جنوب مصر. این دو معبد در دورۀ سلطنت رامسِس دوم۲ به یادبود او و همسرش نفرتاری۳ ساخته شدند. برای حفظ این دو معبد از طغیان آب سد بلند آسوان۴، از ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۷ آن ها را به صورت قطعه های جدا از هم برداشتند و در ۶۰ متری بالای همان محل از نو ساختند.