احتیاط در عبادات

[ویکی فقه] عمل به گونه ای که موجب یقین به برائت ذمه از تکلیف باشد را احتیاط گویند. از این عنوان در علم فقه و اصول فقه بحث می شود.یکی از موارد احتیاط، احتیاط در عبادات می باشد که محل اختلاف بین فقها می باشد.
۱. احتیاط در عبادت ها، هنگامی که فرمان بری تفصیلی ممکن نباشد.اگر فرمان بری تفصیلی عبادت ها از راه علم وجدانی و یا علم تعبّدی، مانند اجتهاد و تقلید و یا از راه ظن مطلق، بنابر مبنای انسدادی ها ممکن نباشد و راه انجام وظیفه ویژه فرمان بری اجمالی علمی، از راه احتیاط باشد، درستی و بسندگی احتیاط مسلّم و مورد پذیرش همگان است. در انگاره یاد شده، احتیاط لازم و مدار عمل است، خواه تکرار عمل را در پی داشته باشد، یا نداشته باشد.
← انگاره برداشته شدن تکلیف
۲. احتیاط در عبادات با امکان فرمان بری به شرح و جزء به جزء.
← نظرات
(۱). عوائدالایام، ملا احمد نراقی، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، قم.(۲). مناهج الاحکام.(۳). فرائدالاصول، شیخ انصاری.(۷). رساله تقلید، شیخ انصاری، کنگره شیخ انصاری.(۹). تهذیت الاحکام، شیخ طوسی، تصحیح علی اکبر غفاری.(۱۰). التنقیح فی شرح العروةالوثقی، اجتهاد و تقلید، تقریرات درسی سید ابوالقاسم خوئی، گردآورده علی غروی تبریزی.(۱۴). مفاتیح الاصول، سید مجاهد.(۱۵). رسائل شیخ انصاری.(۲۱). روض الجنان، شهید ثانی.(۲۳). التنقید لاحکام التقلید، میرزا ابوطالب موسوی.(۳۰). کفایةالاصول، با حاشیه مشکینی.(۳۱). مدارک الاحکام.(۳۲). مصباح الاصول.(۳۸). معارج الاصول، مؤسسه آل البیت.(۴۱). رساله اجتهاد و تقلید، محقق اصفهانی، کتاب بحوث فی الاصول، انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین.(۴۲). العقد الطهماسبی، دفتر دهم، میراث اسلامی ایران.(۴۵). الرسائل الاصولیه، تحقیق مؤسسه علاّمه وحید بهبهانی، قم.(۴۶). وسیلة النجاة(۵۱). الرسائل الفقهیه، آقا باقر وحید بهبهانی.(۵۲). السرائر، ابن ادریس(۵۳). جواهر الکلام، شیخ محمد حسن نجفی(۵۵). العقد الطهماسبی، چاپ شده در دفتر دهم از میراث اسلامی ایران(۵۶). رسائل الشریف المرتضی، دارالقرآن آیت اللّه گلپایگانی.(۵۷). ذکری الشیعه، آل البیت، قم.(۶۷). عروة الوثقی، سید محمد کاظم طباطبایی یزدی.