اخنس بن شریق

[ویکی فقه] اخنس بن شریق را می توان از سران مشرک مکّه برشمرد که دوشادوش ابوسفیان و ابوجهل ، در مبارزه با اسلام نقش داشته است.
کنیه او را ابوثعلبه گفته اند. وی از بنی علاج و هم پیمان بنی زهره بود.از بزرگان قوم به شمار می رفت و کلامش نافذ بود.
علت شهرت به اخنس
هنگامی که با سایر مشرکان مکه به بهانه تهدید کاروان تجارتی قریش از سوی مسلمانان ، برای جنگ بدر رهسپار مدینه بود، با دریافت خبر نجات ابوسفیان و کاروان تجارتی قریش و مخرمة بن نوفل (از بنی زهره)، در همراهی با سپاه مکّه تردید کرد و با نقشه او، همه بنی زهره که به نظر واقدی کم تر از صد نفر و به نقلی، صد یا سیصد نفر بودند، از سپاه قریش کناره گرفتند و بدون شرکت در جنگ بدر، به مکه بازگشتند؛ از همین رو، به «اخنس» یعنی عقب مانده (از سپاه) شهرت یافت.
شخصیت اجتماعی
اخنس را می توان از سران مشرک مکّه برشمرد که دوشادوش ابوسفیان و ابوجهل ، در مبارزه با اسلام نقش داشته است.این سه، بارها برای شنیدن آیات الهی از زبان رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) به دور از چشم یک دیگر و قریش در شب تاریک کنار خانه ایشان می آمدند و تا طلوع فجر در مخفی گاه خود می ماندند. وی در جواب ابوسفیان که از حقّانیت پیامبر سؤال کرده بود، گفت:او را حق یافتم. پیامبر، هنگام بازگشت از طایف ، برای اخنس پیغام فرستاد تا او را برای ابلاغ رسالت خویش پناه دهد؛ امّا اخنس به بهانه ای نپذیرفت.
در شمار مولفة قلوبهم
...

[ویکی فقه] اخنس بن شریق (قرآن). اخنس بن شریق از سران مشرک مکه می باشد. کنیه او را ابوثعلبه گفته اند. وی از بنی علاج و هم پیمان بنی زهره بود.از بزرگان قوم به شمار می رفت و کلامش نافذ بود.
اخنس بن شریق، ابوثعلبه از قبیله ثقیف و از سران شرک است.
آیات در شأن اخنس
برخی مفسران، نزول آیات ۲۰۴ و ۲۰۵ بقره: ۲ را درباره سوزاندن مزارع و پی کردن چهارپایان مسلمانان به وسیله وی، آیه ۳۳ انعام: ۶ و ۵ هود: ۱۱ را درباره تکذیب پیامبر صلی الله علیه وآله، از سوی او آیات ۶ تا ۸ ص: ۳۸ را در زمینه گفتار وی با ابوطالب در مورد بازداشتن رسول خدا از دعوت خویش و آیات ۱ تا ۴ همزه: ۱۰۴ را درباره دل خوشی وی به جمع آوری مال دانسته اند. گفته شده: آیات ۸ حج: ۲۲، ۳۱ زخرف: ۴۳، ۸ تا ۱۶ قلم: ۶۸ (نیز رجوع کنید به این منابع که در شان وی و هم فکرانش فرود آمده است).