ادوارد چهارم ( به انگلیسی: Edward IV ) پادشاه انگلستان و لرد ایرلند از ۴ مارس ۱۴۶۱ - ۳ اکتبر ۱۴۷۰ و مجددا از ۱۱ آوریل ۱۴۷۱ تا زمان مرگش در ۹ آوریل ۱۴۸۳ بود.
ادوارد چهارم در ۲۸ آوریل ۱۴۴۲ در روآن واقع در نورماندی فرانسه، زاده شد. او بزرگترین پسر ریچارد پلانتاژنات، سومین دوک یورک و سیسیلی نویل بود و در جنگاوری و هنرهای نظامی مهارت بسیار داشت. پدرش ریچارد به هنگام پادشاهی هنری ششم از خاندان لنکستر، چنین ادعا نمود که وارث حقیقی تاج و تخت انگلستان اوست و همین امر سبب درگیری دو خاندان یورک و خاندان لنکستر با یکدیگر و شروع جنگ های گل های سرخ بین این دو خاندان سلطنتی گردید.
پس از کشته شدن ریچارد در نبرد ویکفیلد در ۱۴۶۰، ادوارد مدعی تاج و تخت انگلستان شد. او در ۱۴۶۱ وارد لندن گردید و پس از فتح پایتخت با کمک پسردائی خود ریچارد نویل، ارل وارویک و معرفیش به عنوان ادوارد چهارم، پادشاه جدید انگلستان از سوی او، موفق به شکست کامل لنکسترها در نبرد تاوتون و تثبیت موقعیت خود به عنوان پادشاه جدید گردید.
پس از مدتی ادوارد چهارم خود را از ریچارد نویل مستقل نمود و پنهانی در ۱۴۶۴ با الیزابت وودویل ازدواج نمود. این رفتار ادوارد سبب خشم ارل وارویک گردید و او در اکتبر ۱۴۷۰ با همراهی جورج، دوک کلارنس و برادر ادوارد، هنری ششم را از زندان آزاد و او را بار دیگر به مسند قدرت بازگرداند و ادوارد چهارم را به هلند تبعید نمود.
با تبعید ادوارد بار دیگر جنگ های گل های سرخ بین دو خاندان یورک و لانکاستر آغاز شد. الیزابت وودویل، برای درامان ماندن از لانکاسترها در کلیسای وست مینستر پناه جست و ادوارد پنجم، نخستین پسر و وارث ادوارد چهارم در این کلیسا زاده شد. اما ادوارد در مارس ۱۴۷۱ به انگلستان بازگشت و در ۱۱ آوریل همان سال موفق به بازپس گیری قدرت از هنری ششم شد. او ارل وارویک را در ۱۴ آوریل ۱۴۷۱ در نبرد بارنت شکست داد و کشت و سپس باقی ماندهٔ قوای لانکاسترها را در ۴ مه همان سال در نبرد تویکس بری نابود کرد. ادوارد، برادرش جورج که پس از بازگشتش به او پیوسته بود را به جرم خیانت در برج لندن زندانی و سپس اعدام نمود. هنری ششم نیز پس از مدت کوتاهی از زندانی شدنش در برج لندن به قتل رسید.
ادوارد چهارم در ادامهٔ سلطنتش با شورش دیگری مواجه نشد زیرا خاندان لانکاستر تقریباً به طور کامل نابود شده بود و تنها بازماندهٔ قابل توجه آن، هنری تیودور نیز در تبعید به سر می برد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفادوارد چهارم در ۲۸ آوریل ۱۴۴۲ در روآن واقع در نورماندی فرانسه، زاده شد. او بزرگترین پسر ریچارد پلانتاژنات، سومین دوک یورک و سیسیلی نویل بود و در جنگاوری و هنرهای نظامی مهارت بسیار داشت. پدرش ریچارد به هنگام پادشاهی هنری ششم از خاندان لنکستر، چنین ادعا نمود که وارث حقیقی تاج و تخت انگلستان اوست و همین امر سبب درگیری دو خاندان یورک و خاندان لنکستر با یکدیگر و شروع جنگ های گل های سرخ بین این دو خاندان سلطنتی گردید.
پس از کشته شدن ریچارد در نبرد ویکفیلد در ۱۴۶۰، ادوارد مدعی تاج و تخت انگلستان شد. او در ۱۴۶۱ وارد لندن گردید و پس از فتح پایتخت با کمک پسردائی خود ریچارد نویل، ارل وارویک و معرفیش به عنوان ادوارد چهارم، پادشاه جدید انگلستان از سوی او، موفق به شکست کامل لنکسترها در نبرد تاوتون و تثبیت موقعیت خود به عنوان پادشاه جدید گردید.
پس از مدتی ادوارد چهارم خود را از ریچارد نویل مستقل نمود و پنهانی در ۱۴۶۴ با الیزابت وودویل ازدواج نمود. این رفتار ادوارد سبب خشم ارل وارویک گردید و او در اکتبر ۱۴۷۰ با همراهی جورج، دوک کلارنس و برادر ادوارد، هنری ششم را از زندان آزاد و او را بار دیگر به مسند قدرت بازگرداند و ادوارد چهارم را به هلند تبعید نمود.
با تبعید ادوارد بار دیگر جنگ های گل های سرخ بین دو خاندان یورک و لانکاستر آغاز شد. الیزابت وودویل، برای درامان ماندن از لانکاسترها در کلیسای وست مینستر پناه جست و ادوارد پنجم، نخستین پسر و وارث ادوارد چهارم در این کلیسا زاده شد. اما ادوارد در مارس ۱۴۷۱ به انگلستان بازگشت و در ۱۱ آوریل همان سال موفق به بازپس گیری قدرت از هنری ششم شد. او ارل وارویک را در ۱۴ آوریل ۱۴۷۱ در نبرد بارنت شکست داد و کشت و سپس باقی ماندهٔ قوای لانکاسترها را در ۴ مه همان سال در نبرد تویکس بری نابود کرد. ادوارد، برادرش جورج که پس از بازگشتش به او پیوسته بود را به جرم خیانت در برج لندن زندانی و سپس اعدام نمود. هنری ششم نیز پس از مدت کوتاهی از زندانی شدنش در برج لندن به قتل رسید.
ادوارد چهارم در ادامهٔ سلطنتش با شورش دیگری مواجه نشد زیرا خاندان لانکاستر تقریباً به طور کامل نابود شده بود و تنها بازماندهٔ قابل توجه آن، هنری تیودور نیز در تبعید به سر می برد.
wiki: ادوارد چهارم