اراده ناقص

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اراده ناقص به میل به تحقق مراد در عین رضایت به ترک آن اطلاق می شود.
اراده ناقص، مقابل اراده تام می باشد و آن، اراده ای ضعیف و غیر مؤکد در نفس مرید است که به تحصیل مراد در خارج تعلق گرفته است، مانند: اراده مولا نسبت به انجام مستحبات در خارج توسط مکلف .در کتاب « بحوث فی علم الاصول » آمده است: «ما ذکره المحقق العراقی (قده)، من ان الامر مادة و صیغة یدل علی ارادة المولی و طلبه و هی تارة شدیدة کما فی الواجبات و اخری ضعیفة کما فی المستحبات».

پیشنهاد کاربران

بپرس