اردوگاه مرگ راونسبروک ( به آلمانی: KZ Ravensbrück ) بزرگترین اردوگاه کار اجباری مخصوص زنان و از بزرگترین اردوگاه های کار اجباری نازی ها بود[ ۴] که توسط رژیم نازی در سال ۱۹۳۸ در ۹۰ کیلومتری شمال برلین در نزدیکی روستای راونسبروک ساخته و در ماه مه سال ۱۹۳۹ افتتاح شد. این اردوگاه ۳۰ اردوگاه بزرگ نیز داشت.
تعدا زندانیان در این اردوگاه پس از آزادسازی توسط ارتش سرخ ۱۳۲ هزار زن، ۲۰ هزار مرد و ۱۰۰۰ دختر جوان از ۴۰ کشور مختلف بوده است. از میان زنان ۴۸ هزار نفر اهل لهستان، ۲۸ هزار شوروی، ۲۴ هزار آلمان و اتریش، حدود ۸ هزار نفر فرانسه و حتی تعداد کمی آمریکایی و انگلیسی و مابقی یعنی حدود ۲۰ هزار نفر از زنان یهودی تبار بودند. از سال ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ آزمایشات تست پزشکی برای آزمایش اثربخشی سولفونامیدها روی زندانیان انجام شد.
براساس یک تحقیق بریتانیایی در سال ۱۹۴۶ تخمین زده شده است حدود ۹۲ هزار نفر از یهودیان، کولی ها و زنان زندانی سیاسی و زنانی که علیه رژیم نازی می جنگیدند، در این اردوگاه به قتل رسیدند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتعدا زندانیان در این اردوگاه پس از آزادسازی توسط ارتش سرخ ۱۳۲ هزار زن، ۲۰ هزار مرد و ۱۰۰۰ دختر جوان از ۴۰ کشور مختلف بوده است. از میان زنان ۴۸ هزار نفر اهل لهستان، ۲۸ هزار شوروی، ۲۴ هزار آلمان و اتریش، حدود ۸ هزار نفر فرانسه و حتی تعداد کمی آمریکایی و انگلیسی و مابقی یعنی حدود ۲۰ هزار نفر از زنان یهودی تبار بودند. از سال ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ آزمایشات تست پزشکی برای آزمایش اثربخشی سولفونامیدها روی زندانیان انجام شد.
براساس یک تحقیق بریتانیایی در سال ۱۹۴۶ تخمین زده شده است حدود ۹۲ هزار نفر از یهودیان، کولی ها و زنان زندانی سیاسی و زنانی که علیه رژیم نازی می جنگیدند، در این اردوگاه به قتل رسیدند.
