ازمون های غیرمخرب

آزمون های غیرمخرب. آزمون های غیرمخرب[ ۱] به مجموعه ای از روش های ارزیابی و تعیین خواص قطعات گفته می شود که هیچ گونه آسیب یا تغییری در قطعه ایجاد نکند.
آزمون های غیرمخرب دارای کاربرد وسیعی در بسیاری از صنایع هستند. از آن جمله می توان موارد زیر را ذکر کرد:
صنعت برق
• خودروسازی
• قطعات موتور
• بدنه
• سازه
• پی
• شبکه های انتقال آب
• راه و راه سازی
• لوله های نفت و گاز
در این بخش متداول ترین روش های مورد استفاده در آزمون های غیرمخرب معرفی می شوند.
وقتی که ماده ای جامد تحت تنش می باشد، عیوب موجود در آن باعث ایجاد امواج صوتی با بسامد بالا می گردند. این امواج در ماده منتشر شده و می توان توسط حسگرهای خاصی آن ها را دریافت کرد و با تجزیه و تحلیل این امواج می توان نوع عیب، مکان و شدت آن را تعیین نمود. تست نشرآوایی ( آکوستیک امیشن ) یک روش نوین در زمینه تستهای غیر مخرب است. از این روش می توان برای تشخیص و موقعیت یابی عیوب مختلف در سازه های تحت بار و اجزای آن ها استفاده کرد. تخلیه سریع انرژی از یک منبع متمرکز در درون جسم باعث ایجاد امواج الاستیک گذرا و انتشار آن ها در ماده می شود. این پدیده را آکوستیک امیشن می نامند. با توجه به انتشار امواج از منبع تا سطح ماده، می توان آن ها را توسط حسگرهایی ثبت کرد و از این طریق اطلاعاتی در مورد وجود و محل منبع انتشار امواج به دست آورد. این امواج می توانند فرکانس هایی تا چند MHz داشته باشند. برای شنیدن صدای مواد و شکست سازه ها از حسگرهای التراسونیک در محدوده kHz 20 تا MHz 1 استفاده می شود و فرکانس های متداول در این روش در محدوده kHz 300 - 150 هستند. دستگاه های مورد استفاده با توجه به نوع کاربردشان می توانند به صورت یک دستگاه کوچک قابل حمل تا یک دستگاه بزرگ ده ها کاناله باشند. یک حسگر منفرد به همراه ابزارهای وابسته برای کسب و اندازه گیری سیگنالهای آکوستیک امیشن تشکیل یک کانال آکوستیک امیشن را می دهد. از سیستم چندکاناله برای اهدافی نظیر موقعیت یابی منابع یا آزمون نواحی که برای یک حسگر منفرد خیلی بزرگ است استفاده می شود. اجزایی که در تمامی دستگاه ها برای دریافت سیگنال وجود دارد عبارتند از: حسگر، پیش تقویت کننده، فیلتر و تقویت کننده.
این روش پایه ای ترین، ابتدایی ترین و معمولاً ساده ترین روش آزمون کنترل کیفیت و پایش تجهیرات می باشد. در این روش مسئول کنترل کیفیت می بایست مواردی را به طور بصری چک کند. البته گاهی اوقات از دوربین هایی استفاده می شود که تصاویر را به رایانه فرستاده و رایانه عیوب را تشخیص می دهد. روش سورتینک که مخصوصاً در کنترل کیفیت پیچها از آن استفاده می شود مثالی از روش کنترل بصری توسط رایانه می باشد.