استوماتیت ( به انگلیسی: stomatitis ) عبارت است از التهاب فراگیر دهان ( شامل مخاط دهان، لب ها، زبان و کام ) که دارای دو نوع اصلی است: استوماتیت هرپسی حاد و استوماتیت آفتی ( زخم دهان ) که شایع تر است. سایر انواع عبارتند از ژنژیویت، پریودنتیت، کاندیدیاز ( برفک ) و آنژین ونسان ( نوعی عفونت باکتریایی گلو ) . استوماتیت ممکن است نشانه ای از یک اختلال زمینه ای جدی تر باشد.
التهاب دهان، قرمزی و خونریزی، درد خفیف تا شدید، زخم های دهان، تنفس بدبو
استوماتیت ممکن است با بی اشتهایی، خستگی، تب و تحریک پذیری همراه باشد.
عفونت، تروما، خشکی، تحریک کننده ها، عوامل سمی، حساسیت، بیماری های خودایمنی، کمبود ویتامین، کم خونی ، کرون
آلرژی به غذا یا داروها، سیگار کشیدن، دندان مصنوعی، استرس روحی، اضطراب، دندان های ناهموار، پرتودرمانی، شیمی درمانی، سوء مصرف الکل، غذاهای داغ یا چاشنی ها، حساسیت به دهان شویه ها، رنگ شکلات ها، رژ لب عوارض جانبی داروها، مواجهه شغلی با رنگ ها، فلزات سنگین، بخار اسید، غبار صنعتی
در اکثر موارد در عرض ۲ - ۱ هفته و در سایر موارد ۳ - ۲ هفته بهبود می یابد. برخی نیازمند درمان هستند و سایرین خود به خود بهبود می یابند. پیامدهای دیگر به اختلال زمینه ای بستگی دارد. ممکن است پس از درمان عود کند. اختلال زمینه ای ممکن است عوارض خطرناکی دربر داشته باشد.
درمان بسته به علت که گاهی تعیین آن مشکل است فرق می کند . معاینه فیزیکی لازم است و گاهی تهیه گستره یا کشت ضایعات عامل مسبب را مشخص می کند .
بهداشت کامل دهان مهم است. ترک سیگار، بررسی تناسب دندان های مصنوعی با لثه ها . در صورتی که بتوان علت زمینه ای را کشف کرده داروها به طور خاص متوجه آن خواهند بود. ممکن است داروهای ضد قارچ، ضد باکتری یا استروئیدی موضعی، شست وشو دهنده های بینی یا قرص های خوراکی تجویز شوند . گاه داروهای بی حس کننده موضعی و مکمل های ویتامین مفید هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفالتهاب دهان، قرمزی و خونریزی، درد خفیف تا شدید، زخم های دهان، تنفس بدبو
استوماتیت ممکن است با بی اشتهایی، خستگی، تب و تحریک پذیری همراه باشد.
عفونت، تروما، خشکی، تحریک کننده ها، عوامل سمی، حساسیت، بیماری های خودایمنی، کمبود ویتامین، کم خونی ، کرون
آلرژی به غذا یا داروها، سیگار کشیدن، دندان مصنوعی، استرس روحی، اضطراب، دندان های ناهموار، پرتودرمانی، شیمی درمانی، سوء مصرف الکل، غذاهای داغ یا چاشنی ها، حساسیت به دهان شویه ها، رنگ شکلات ها، رژ لب عوارض جانبی داروها، مواجهه شغلی با رنگ ها، فلزات سنگین، بخار اسید، غبار صنعتی
در اکثر موارد در عرض ۲ - ۱ هفته و در سایر موارد ۳ - ۲ هفته بهبود می یابد. برخی نیازمند درمان هستند و سایرین خود به خود بهبود می یابند. پیامدهای دیگر به اختلال زمینه ای بستگی دارد. ممکن است پس از درمان عود کند. اختلال زمینه ای ممکن است عوارض خطرناکی دربر داشته باشد.
درمان بسته به علت که گاهی تعیین آن مشکل است فرق می کند . معاینه فیزیکی لازم است و گاهی تهیه گستره یا کشت ضایعات عامل مسبب را مشخص می کند .
بهداشت کامل دهان مهم است. ترک سیگار، بررسی تناسب دندان های مصنوعی با لثه ها . در صورتی که بتوان علت زمینه ای را کشف کرده داروها به طور خاص متوجه آن خواهند بود. ممکن است داروهای ضد قارچ، ضد باکتری یا استروئیدی موضعی، شست وشو دهنده های بینی یا قرص های خوراکی تجویز شوند . گاه داروهای بی حس کننده موضعی و مکمل های ویتامین مفید هستند.
wiki: استوماتیت