اسدالله شوشتری

[ویکی فقه] اَسَدُاللّه ِ شوشْتَری (تُسْتَری)، فرزند اسماعیل (ح ۱۱۸۶- ۱۲۳۴ق /۱۷۷۲-۱۸۱۹م )، از فقیهان اصولی و محقق امامیه و مؤلف مقابس الانوار می باشد.
او را کاظمی ، دزفولی و انصاری نیز خوانده اند.
تولد
تاریخ تقریبی ولادت وی را آقابزرگ از عبارتی در اجازه مورخ ۱۲۱۱ق از شیخ جعفر کاشف الغطا استنباط کرده است ، در حالی که حرزالدین آن را در ۱۱۸۵ق نوشته است .
شروع تحصیل
اسدالله شوشتری مقدمات علوم را نزد پدر فرا گرفت ، آنگاه در کربلا سکنی گزید، ولی به سبب اختلاف نظر با استادش وحید بهبهانی (ه م ) مجبور به مهاجرت به کاظمین شد و تا پایان عمر در این شهر به سر برد.
ازدواج
...

[ویکی شیعه] اَسَدُاللّه شوشْتَری (تُسْتَری)، فرزند اسماعیل (حدود۱۱۸۶- ۱۲۳۴ق)، از فقیهان اصولی امامیه و مؤلف آثاری همچون کشف القناع و مقابس الانوار است. او از شاگردان شیخ جعفر کاشف الغطا و داماد او بود و پس از وفات استاد منصب مرجعیت به او منتقل شد. او را کاظمی، دزفولی و انصاری نیز خوانده اند.
آقابزرگ تاریخ تقریبی ولادت شوشتری را ۱۲۱۱ق و حرزالدین، ۱۱۸۵ق ضبط کرده است. وی عمری کوتاه داشت. درباره سال وفات او نظرات گوناگونی نقل شده است. برخی، درگذشت او را در ۱۲۲۰ق ذکر کرده اند، ولی از آنجا که او در ۱۲۲۷ق زنده بوده است و در کاظمین به تدریس اشتغال داشته است، به نظر می رسد سال درگذشت او، همانطور که برخی نوشته اند در ۱۲۳۴ق بوده است. قبر او در عماره نجف به کنار شیخ کبیر زیارتگاه است.
مقدمات علوم را نزد پدر فراگرفت، آنگاه در کربلا سکونت کرد، ولی به سبب اختلاف نظر با استادش وحید بهبهانی مجبور به مهاجرت به کاظمین شد و تا پایان عمر در این شهر به سر برد. وی پس از دانش اندوزی از محضر وحید بهبهانی، در درس شیخ جعفر کاشف الغطا درآمد و با دختر او ازدواج کرد.