[ویکی فقه] اسما و صفات انتزاعی (قرآن). اسما و صفات انتزاعی، اسما و صفات غیر مصرّح هستند که از افعال نسبت داده شده به خدا در قرآن انتزاع می شوند؛ مشروط به این که در بیان معصوم (علیه السلام) به آن ها تصریح شده باشد یا در کتاب های کلامی از آن ها بحث شده باشد.
صفت بر معنایی که در ذات وجود دارد، دلالت می کند؛ خواه عین ذات باشد یا غیر آن و اسم بر ذات به همراه صفت و با لحاظ وصف دلالت می کند؛ بنابراین «حیات» و «علم» دو صفت و «حی» و «عالم» دو اسم اند. در این مدخل، درباره اسما و صفات انتزاعی بحث می شود که اسما و صفات غیر مصرّح هستند که از افعال نسبت داده شده به خدا در قرآن انتزاع می شوند؛ مشروط به این که در بیان معصوم (علیه السلام) به آن ها تصریح شده باشد ـ یا در کتاب های کلامی از آن ها بحث شده باشد.
اسما و صفات انتزاعی
۱. ↑ طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۸ ، ص ۳۵۲.
...
صفت بر معنایی که در ذات وجود دارد، دلالت می کند؛ خواه عین ذات باشد یا غیر آن و اسم بر ذات به همراه صفت و با لحاظ وصف دلالت می کند؛ بنابراین «حیات» و «علم» دو صفت و «حی» و «عالم» دو اسم اند. در این مدخل، درباره اسما و صفات انتزاعی بحث می شود که اسما و صفات غیر مصرّح هستند که از افعال نسبت داده شده به خدا در قرآن انتزاع می شوند؛ مشروط به این که در بیان معصوم (علیه السلام) به آن ها تصریح شده باشد ـ یا در کتاب های کلامی از آن ها بحث شده باشد.
اسما و صفات انتزاعی
۱. ↑ طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۸ ، ص ۳۵۲.
...
wikifeqh: اسما_و_صفات_انتزاعی_(قرآن)