اصح الاحادیث

[ویکی فقه] اصح الاحادیث، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث است. اهل سنت احادیثی را که از نظر سلسله سند و راویان برتر باشند اصح الاحادیث می گویند.
"اصحّ" اسم تفضیل از ریشه "صحح" به معنای صحیح تر و یا صحیح ترین است. و "احادیث" جمع " حدیث" است. اسم تفضیل وصفی است بیان گر این که موصوف متصف به آن در داشتن این صفت نسبت به اقران خود زیادتی داشته و بر آن ها برتری و فزونی دارد. بنابراین "اصح الاحادیث" به معنای صحیح ترین حدیث ها و "اصح الاسانید" به معنای صحیح ترین سند ها و "اصح المتون" به معنای صحیح ترین متن ها است.
اصطلاح اهل سنت
این واژه ها از اصطلاح اهل سنت می باشند. برخی از دانشمندان اهل سنت احادیث صحیح را در داشتن اوصاف مقتضی تصحیح، رتبه بندی و درجه بندی کرده اند برخی را بر بعضی دیگر برتری داده اند. اگر برتری اوصاف مربوط به سلسله سند و راویان باشد مثل این که راویان یک سند نسبت به اسناد دیگر از نظر عدالت و ضبط و دیگر صفات مقتضی تصحیح برتر باشند از آن به "اصحّ الاسانید" و "اجلّ الاسانید" و "اجود الاسانید" تعبیر می کنند ولی در مرحله تعیین هرکس طبق اجتهاد خود عمل کرده است یکی آن چه را که زهری از سالم بن عبدالله عمر از پدرش را اصح الاسانید دانسته. دیگری آن چه را که سلیمان بن اعمش از ابراهیم نخعی از علقمه از عبدالله بن مسعود را اصح الاسانید دانسته سومی آن چه را که شافعی از مالک از نافع از ابن عمر را اجلّ الاسانید دانسته است و.... و اگر برتری اوصاف مربوط به متن حدیث هم چون "افصحیت" و دیگر صفات موجب قوت متن باشد یعنی متن یک حدیث نسبت به متون احادیث دیگر از فصاحت بیشتری برخوردار باشد از آن به "اصحّ المتون" و "اعلی المتون" تعبیر می کنند.
دیدگاه ابن تیمیه
ابن تیمیه بیان داشته است: دانشمندان حدیث اتفاق دارند که "اصح الاحادیث" آن حدیثی است که اهل مدینه روایت کرده اند پس از آن حدیثی است که اهل بصره روایت کرده اند پس از آن حدیثی است که اهل شام روایت کرده اند.
مستندات مقاله
...