البرت فن لوکوک

آلبرت فن لوکوک. آلبرت فن لوکوک ( به آلمانی: Albert von Le Coq ) ( زادهٔ ۱۸۶۰ - مرگ ۱۹۳۰ ) باستان شناس آلمانی و جستجوگر در آسیای میانه بود.
فن لوکوک وارث دارایی هنگفتی از آبجوسازی ها و شراب اندازی های متعددی در اروپای شرقی بود. این ثروت راه سفرهای هزینه بر و تحصیل در موزهٔ نژادشناسی برلین راب رای او گشود. در اینجا او دستیار پروفسور آلبرت گرونودل رئیس موزه شد. فن لوکوک سفرهای اکتشافی ای را به آسیای غربی، به ویژه سرزمین های کرانهٔ راه ابریشم - مانند گائوشانگ - را سازماندهی نمود. با مرگ گرونودل، لوکوک سرپرست این سفرها شد. حاصل سفر دوم او به تورفان در ۱۹۲۸ با عنوان گنج های خاک شده در ترکستان چین منتشرشد.
او در سین کیانگ شبکهٔ گسترده ای از نیایش گاه های مانوی و بودایی را یافت. در هنگام بیرون کشیدن این آثار بخشی از آنان از میان رفتند. یافته های او کتابخانهٔ کلانی پیرامون مانوی گری فراهم آورد. فون لوکوک با توجه به نگاره های فراوان یافت شده بدین باور رسیده بود که این اثر فرهنگ در پیوند با آریاییان و مرتبط با فرانک ها می باشد. بسیاری از این اثر از مکان اصلی تراشیده و کنده شدند، خود فن لوکوک این کار را قرض گرفتن ناگزیر می دانست، ولی چینی ها آن را ددمنشی استعماری خوانده اند. برخی از این آثار در موزهٔ برلین در جریان جنگ جهانی دوم زیر بمباران هواپیماهای انگلیسی از میان رفتند.