الفبای تبتی یک الفبای نوشتاری ابوگیدا است که برای نوشتن زبان های تبتی مانند تبتی و همچنین دزونگخایی، سکمی، لدخی و گاهی بلتی استفاده می شود. شکل چاپ شدهُ آن خط اوچن نام دارد در حالی که خط دست نوشتهٔ آن که روزمره استفاده می شود، خط اومی نامیده می شود.
الفبای تبتی به گسترهٔ قومی - هویتی تبتی در سراسر تبت، بوتان، هند و نپال بسیار نزدیک است. [ ۱] الفبای تبتی مبدأ هندی دارد و و نیای الفبای لیمبو، الفبای لپچا[ ۲] و خط چند زبانهٔ فاگس - پا است. [ ۲]
حروف الفبای تبتی عبارتند از:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفالفبای تبتی به گسترهٔ قومی - هویتی تبتی در سراسر تبت، بوتان، هند و نپال بسیار نزدیک است. [ ۱] الفبای تبتی مبدأ هندی دارد و و نیای الفبای لیمبو، الفبای لپچا[ ۲] و خط چند زبانهٔ فاگس - پا است. [ ۲]
حروف الفبای تبتی عبارتند از:
wiki: الفبای تبتی