ام گه ۳۴ ( به آلمانی: MG 34 ) یک مسلسل چندمنظوره خنک شونده با هوا ساخت آلمانی است که برای نخستین بار در سال ۱۹۲۹ آزمایش و در سال ۱۹۳۴ معرفی شد و از سال ۱۹۳۶ برای یگان های ورماخت مورد استفاده قرار گرفت. ام گه ۳۴ مفهوم کاملاً جدیدی در تسلیحات خودکار مطرح ساخت و عموماً خود به عنوان نخستین مسلسل چندمنظوره جهان شناخته می شود. با این وجود، طراحی آن برای تولید انبوه نسبتاً پیچیده بود؛ از این رو مسلسل ارزان تر و ساده تر ام گه ۴۲ نیز در کنار آن طراحی شد. هر دو مسلسل تا پایان جنگ جهانی دوم تولید شدند و به خدمت ادامه دادند.
ام گه ۳۴ برای جایگزینی مسلسل قدیمی تر ام گه ۰۸/۱۵ که در جنگ جهانی اول استفاده شد، طراحی گردید. این مسلسل با لگد فشار گاز بارگذاری مجدد و با هوا خنک می شد. [ ۲]
ابزار نشانه گیری برای فواصل ۲۰۰ تا ۲۰۰۰ قابل تنظیم بود. از دو بایه تاشو در جلوی مسلسل برای بردهای دور و متوسط و در مرکز آن با چرخش بیشتر برای برد کوتاه استفاده می شد. امکان شلیک تک تیر و رگبار وجود داشت؛ البته برای حفظ نشانه گیری بر هدف، رگبار به صورت شلیک های سریع متوالی سه تیر یا شش تار امکان پذیر بود. تغذیه مهمات با نوار فشنگ ۵۰ تایی یا خشاب استوانه ای ۵۰ تایی صورت می گرفت. ام گه ۳۴ از فشنگ ۷٫۹۲×۵۷ میلی متر ماوزر استفاده می کرد. در کارابینر ۹۸کا، تفنگ گلنگدنی و سلاح سازمانی نیروی زمینی آلمان نیز از همین فشنگ استفاده می شد. از این رو فشنگ ها در صورت نیاز بین این دو سلاح قابل معاوضه بود. [ ۲]
در رزم متحرک تیربارچی نخست معمولاً به صورت دراز کش تیراندازی می کرد. زمانی که شرایط ایجاب می نمود امکان تیراندازی ایستاده یا از روی شانه تیربارچی دوم که دو بایه را محکم نگاه می داشت، نیز وجود داشت. با نصب بر روی سه پایه تلسکوپی ( سه پایه هوایی ) و استفاده از ابزار نشانه گیری سراسرنما از ام گه ۳۴ به عنوان سلاح ضدهوایی نیز استفاده می شد. البته شلیک از روی شانه تیربارچی دوم به سمت هواگردهای متخاصم ارتفاع کم سریع تر و ساده تر بود. [ ۲]
ام گه ۳۴ نقاط ضعف خود را داشت. پس از تیراندازی لوله مسلسل به سرعت خیلی داغ می شد و لازم بود تعویض شود. تعویض لوله می بایست با احتیاط انجام می شد تا موجب سوختگی دست نشود. در این حال استفاده از دستکش و چنگک فلزی در ساعات شب طبیعتاً بسیار دشوار بود. علاوه بر این، ام گه ۳۴ نسبت به گردوغبار، شن و برف بسیار حساس بود. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفام گه ۳۴ برای جایگزینی مسلسل قدیمی تر ام گه ۰۸/۱۵ که در جنگ جهانی اول استفاده شد، طراحی گردید. این مسلسل با لگد فشار گاز بارگذاری مجدد و با هوا خنک می شد. [ ۲]
ابزار نشانه گیری برای فواصل ۲۰۰ تا ۲۰۰۰ قابل تنظیم بود. از دو بایه تاشو در جلوی مسلسل برای بردهای دور و متوسط و در مرکز آن با چرخش بیشتر برای برد کوتاه استفاده می شد. امکان شلیک تک تیر و رگبار وجود داشت؛ البته برای حفظ نشانه گیری بر هدف، رگبار به صورت شلیک های سریع متوالی سه تیر یا شش تار امکان پذیر بود. تغذیه مهمات با نوار فشنگ ۵۰ تایی یا خشاب استوانه ای ۵۰ تایی صورت می گرفت. ام گه ۳۴ از فشنگ ۷٫۹۲×۵۷ میلی متر ماوزر استفاده می کرد. در کارابینر ۹۸کا، تفنگ گلنگدنی و سلاح سازمانی نیروی زمینی آلمان نیز از همین فشنگ استفاده می شد. از این رو فشنگ ها در صورت نیاز بین این دو سلاح قابل معاوضه بود. [ ۲]
در رزم متحرک تیربارچی نخست معمولاً به صورت دراز کش تیراندازی می کرد. زمانی که شرایط ایجاب می نمود امکان تیراندازی ایستاده یا از روی شانه تیربارچی دوم که دو بایه را محکم نگاه می داشت، نیز وجود داشت. با نصب بر روی سه پایه تلسکوپی ( سه پایه هوایی ) و استفاده از ابزار نشانه گیری سراسرنما از ام گه ۳۴ به عنوان سلاح ضدهوایی نیز استفاده می شد. البته شلیک از روی شانه تیربارچی دوم به سمت هواگردهای متخاصم ارتفاع کم سریع تر و ساده تر بود. [ ۲]
ام گه ۳۴ نقاط ضعف خود را داشت. پس از تیراندازی لوله مسلسل به سرعت خیلی داغ می شد و لازم بود تعویض شود. تعویض لوله می بایست با احتیاط انجام می شد تا موجب سوختگی دست نشود. در این حال استفاده از دستکش و چنگک فلزی در ساعات شب طبیعتاً بسیار دشوار بود. علاوه بر این، ام گه ۳۴ نسبت به گردوغبار، شن و برف بسیار حساس بود. [ ۲]
wiki: ام گه ۳۴