امپراتوری پالمیرا ( انگلیسی: Palmyrene Empire ) نام امپراتوری ای باستانی در سرزمین سوریه کنونی و خاور و پایین دست شرقی دریای مدیترانه بود، این امپراتوری در سال ۲۷۴ میلادی به دست اورلیانوس، امپراتور روم در جنگی که میان شهبانو زنوبیا «شهبانوی پالمیرا» و روم رخ داد ویران شد و این امپراتوری فرمانروایی زنوبیا بود و تنها امپراتور واقعی و سردار سپاه آن بود و در عصر زنوبیا بخاطر شجاعت زیاد شهبانوی فرمانروا این امپراتوری بخش بزرگی از امپراتوری روم را دربر گرفت.
مهم ترین نقطه ارتباط پالمیراییان با ایرانیان، شهرهایِ جا گرفته در کنارهٔ شمالیِ خلیج فارس یعنی پادشاهی میسان و به خصوص شط العرب ( اروند ) بود. اشکانیان ترانزیت پالمیرا را تشویق می کردند، و در این زمانه پالمیرایی ها روابط دوستی خود را با ایران پاس می داشتند.
در سال ۴۱ پس از میلاد، رومی ها به فرماندهی مارک آنتونی کوشش کردند که تمدن پالمیرا را تصرف کنند ولی کوشششان بی نتیجه ماند چراکه باشندگانِ پالمیرا به راستهٔ دیگرِ فرات فرار کردند. پالمیرایی ها از یورش رومی ها باخبر شده و بنابراین چاره اندیشی کرده بودند. این کوچ کردن، مشخص می سازد که پالمیرایی ها زندگی عشایری داشته اند و به سرعت می توانستند لوازم خود را جمع آوری کرده و کوچ کنند.
آنتوان به دستاویزِ اینکه پالمیرا می کوشید از ۲ قدرت روم و پارت به طور پایاپای بهره برداری کرده، خود سالاری خود را حفظ کند، در سال ۴۱ م. به آنجا تاخت کرد؛ ولی تاخت و تاز او بی نتیجه ماند، چراکه مردمان پالمیرا پیش از رسیدن آنتوان دارایی، ابزار زندگی و اموال خود را برگرفته و به جانب دیگرِ رود فرات پناه برده بودند. سپاه روم نیز از ترس جانب داری ایرانیان به دشت های فرات نزدیک نشد. تنها دست آوردی که از این جنگ ساخته شد این بود که میانهٔ ایران و آنتوان به کلی به هم خورد، زیرا ایرانیان خود را پشتیبانان طبیعی پالمیرا به حساب می آوردند.
مردم سرزمین پالمیرا مردمانی بازرگان و داد و ستد پیشه بودند و به کشاورزی و برزگری ارزش ویژه ای قائل بودند، از این رو در بادیء الأمر به ساختن کاریزهای آب برای آبیاری و حفر چاه ها پرداختند، سپس آب بندهای ساروجی برای انبار آب باران بَنا نهادند. برای حفر آ بار صدها هزار برده ها به طور شبانه روز دست اندرکار کار بودند. نوشته های ایشان در کارهای بازرگانی به خط آرامی بوده، و در روزگار رومان از نوشتن خط لاتین نیز استفاده کرده بودند. همچنین به زبان ویژهٔ پالمیرا سخن می گفتند و نوشته هایشان از زبان آرامی مأخوذ بوده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمهم ترین نقطه ارتباط پالمیراییان با ایرانیان، شهرهایِ جا گرفته در کنارهٔ شمالیِ خلیج فارس یعنی پادشاهی میسان و به خصوص شط العرب ( اروند ) بود. اشکانیان ترانزیت پالمیرا را تشویق می کردند، و در این زمانه پالمیرایی ها روابط دوستی خود را با ایران پاس می داشتند.
در سال ۴۱ پس از میلاد، رومی ها به فرماندهی مارک آنتونی کوشش کردند که تمدن پالمیرا را تصرف کنند ولی کوشششان بی نتیجه ماند چراکه باشندگانِ پالمیرا به راستهٔ دیگرِ فرات فرار کردند. پالمیرایی ها از یورش رومی ها باخبر شده و بنابراین چاره اندیشی کرده بودند. این کوچ کردن، مشخص می سازد که پالمیرایی ها زندگی عشایری داشته اند و به سرعت می توانستند لوازم خود را جمع آوری کرده و کوچ کنند.
آنتوان به دستاویزِ اینکه پالمیرا می کوشید از ۲ قدرت روم و پارت به طور پایاپای بهره برداری کرده، خود سالاری خود را حفظ کند، در سال ۴۱ م. به آنجا تاخت کرد؛ ولی تاخت و تاز او بی نتیجه ماند، چراکه مردمان پالمیرا پیش از رسیدن آنتوان دارایی، ابزار زندگی و اموال خود را برگرفته و به جانب دیگرِ رود فرات پناه برده بودند. سپاه روم نیز از ترس جانب داری ایرانیان به دشت های فرات نزدیک نشد. تنها دست آوردی که از این جنگ ساخته شد این بود که میانهٔ ایران و آنتوان به کلی به هم خورد، زیرا ایرانیان خود را پشتیبانان طبیعی پالمیرا به حساب می آوردند.
مردم سرزمین پالمیرا مردمانی بازرگان و داد و ستد پیشه بودند و به کشاورزی و برزگری ارزش ویژه ای قائل بودند، از این رو در بادیء الأمر به ساختن کاریزهای آب برای آبیاری و حفر چاه ها پرداختند، سپس آب بندهای ساروجی برای انبار آب باران بَنا نهادند. برای حفر آ بار صدها هزار برده ها به طور شبانه روز دست اندرکار کار بودند. نوشته های ایشان در کارهای بازرگانی به خط آرامی بوده، و در روزگار رومان از نوشتن خط لاتین نیز استفاده کرده بودند. همچنین به زبان ویژهٔ پالمیرا سخن می گفتند و نوشته هایشان از زبان آرامی مأخوذ بوده است.
wiki: امپراتوری پالمیرا