اندومیون

اِنْدومیون (Endymion)
عنوان شماری از آثار ادبی، اعم از منظومه و نمایش نامه، براساس سرگذشت اندومیون، چوپان زیباروی محبوب ایزدبانوان در اساطیر یونان. ازجمله آثاری که از این اسطوره الهام گرفته اند: ۱. اندومیون، سرودۀ بندتو گارتدر ۱۵۰۶، به زبان ایتالیایی، که مجموعه ای است از ۲۱۴ قطعه شعر غنایی، بیست ترانه، چهار ترجیع بند، و پنج قصیده؛ ۲. اندومیون مردی در ماه، نمایش نامه ای نوشتۀ جان لیلی، به زبان انگلیسی، نخستین اجرا حدود ۱۵۸۸ که در ۱۵۹۱ منتشر شده است؛ ۳. اندومیون، منظومه ای هشت­ هجایی سرودۀ مارسلو دیاس کالسرادا، به زبان اسپانیایی، در ۱۶۲۷؛ ۴. اندومیون، نمایش نامه ای کوتاه در پنج پرده، نوشتۀ آلساندرو گوئیدی، شاعر ایتالیایی، در قرن ۱۷؛ ۵. اندومیون، نوشتۀ پیترو متاستازیو در ۱۷۲۰، به زبان ایتالیایی، که نمایش نامه ای است از دورۀ جوانی نویسنده، و شماری از آهنگ­سازان قطعاتی براساس آن ساخته­ اند؛ ۶. اندومیون، منظومه ای سرودۀ جان کیتسدر ۱۸۱۸، به زبان انگلیسی، که مفصل­ترین منظومۀ شعری الهام گرفته از اسطورۀ اندومیون است. آهنگ ­سازانی چون راینهارد کایزرنیز قطعاتی به الهام از این اسطوره آفریده اند. تابلوی خواب اندومیون، اثر ژیروده، در موزۀ لوور و تندیسی از اندومیون، کار آنتونیو کانووا، ازجملۀ آثار تجسمی با مضمون اندومیون­اند.

اندومیون (اسطوه). اِنْدومیون (اسطوه)(Endymion)
در اساطیر یونان، شبان یا شکارچی جوان زیبارو. سِلِنه (سلین)، ایزدبانوی ماه هر شب به دیدارش می رفت. سلنه او را هنگام خواب در غاری در کوه لاتموسدر کاریا، بوسید و اندومیون را به خوابی ابدی فرو برد که در آن عمر جاودان یافت. به روایت دیگر، اندومیون فرزند زئوسو یک پریو محبوب آفرودیتبود. زئوس با جاودانه کردن اندومیون در خواب، به آرزوی او که جوانی جاودان بود تحقق بخشید. منظومۀ اندومیون (۱۸۱۸)، اثر جان کیتس، تمثیلی از جست وجو برای دستیابی به کمال است.