انرژی الکتریکی در کانادا از قرن نوزدهم میلادی تا کنون نقش مهمی در اقتصاد و سیاست کشور کانادا ایفا کرده است. سازماندهی و مدیریت این بخش توسط استان ها و قلمروهای کانادا انجام می گیرد. در بیشتر استان ها، شرکت های بزرگ دولتی یکپارچه شده با شرکتهای خدمات عمومی، وظیفه تولید، انتقال و توزیع انرژی الکتریکی را بر عهده دارند. در سال های گذشته استان های انتاریو و آلبرتا به منظور افزایش بهره وری اقتصادی و ایجاد رقابت و سرمایه گذاری اقدام به ایجاد بازار برق کرده اند.
کانادا پس از چین بزرگترین تولیدکننده نیروی برق آبی در جهان است، سهم نیروی برق آبی در سال ۲۰۰۷ میلادی حدود ۵۸٪ کل تولید برق این کشور بود. از سال ۱۹۶۰، اجرای پروژه های عظیم برق آبی به ویژه در کبک، بریتیش کلمبیا، منیبا و نیوفاندلند و لابرادور ظرفیت تولید انرژی الکتریکی کانادا را به چشمگیری افزایش داده است. کانادا هم چنین ششمین کشور تولیدکننده برق از انرژی هسته ای است، در سال ۲۰۱۳ حدود ۹۷ میلیارد کیلووات ساعت میزان تولید برق هسته ای در کشور کانادا بوده است. در آوریل ۲۰۱۴، استان انتاریو به عنوان اولین منطقه در آمریکای شمالی مصرف زغال سنگ را به طور کامل از چرخه تولید برق حذف کرد.
مشترکان خانگی، اداری و صنعتی بیشترین سهم مصرف نیروی برق در کانادا را دارا هستند. در سال ۲۰۰۷ مصرف سرانه برق در کانادا با میانگین ۱۶٬۹۹۵ کیلووات ساعت در سال بیشترین مصرف سرانه در جهان بود.
توسعه صنعت برق در اوایل قرن بیستم میلادی تأثیر عمیقی بر اقتصاد و سیاست کانادا گذاشت و به نوعی نماد گذار از صنعت قدیمی قرن نوزدهم به صنعت مدرن و متنوع کانادا تبدیل شد. در سال ۱۸۹۰ میلادی ۳ شرکت به منظور ایجاد شبکه انرژی بخش کانادایی آبشار نیاگارا شروع به رقابت کردند که در نهایت با چند سال تأخیر در سال ۱۹۰۴ به بهره برداری رسید. پس از جنگ جهانی اول نیز شرکت های خدمات شهری در استان ها ایجاد شد. نیکلا تسلا طراح اصلی تولید الکتریسیته از آبشار نیاگارا بود.
صنعت برق کانادا اساساً بر پایه مسئولیت استانی، قلمرویی است به این گونه که تمامی استان ها و قلمروها به طور مستقل در تعیین هیئت مدیره های شرکت های خدمات شهری و تنظیم نرخ تبادل انرژی در بخش های انتقال و توزیع اقدام می کنند.
فرایند مقررات زدایی که از دهه ۱۹۹۰ میلادی که به منظور ترویج بازار عمده فروشی آغاز شد برخی از مفاهیم چون تمرکز زدایی از تولید، انتقال و توزیع را تغییر داد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکانادا پس از چین بزرگترین تولیدکننده نیروی برق آبی در جهان است، سهم نیروی برق آبی در سال ۲۰۰۷ میلادی حدود ۵۸٪ کل تولید برق این کشور بود. از سال ۱۹۶۰، اجرای پروژه های عظیم برق آبی به ویژه در کبک، بریتیش کلمبیا، منیبا و نیوفاندلند و لابرادور ظرفیت تولید انرژی الکتریکی کانادا را به چشمگیری افزایش داده است. کانادا هم چنین ششمین کشور تولیدکننده برق از انرژی هسته ای است، در سال ۲۰۱۳ حدود ۹۷ میلیارد کیلووات ساعت میزان تولید برق هسته ای در کشور کانادا بوده است. در آوریل ۲۰۱۴، استان انتاریو به عنوان اولین منطقه در آمریکای شمالی مصرف زغال سنگ را به طور کامل از چرخه تولید برق حذف کرد.
مشترکان خانگی، اداری و صنعتی بیشترین سهم مصرف نیروی برق در کانادا را دارا هستند. در سال ۲۰۰۷ مصرف سرانه برق در کانادا با میانگین ۱۶٬۹۹۵ کیلووات ساعت در سال بیشترین مصرف سرانه در جهان بود.
توسعه صنعت برق در اوایل قرن بیستم میلادی تأثیر عمیقی بر اقتصاد و سیاست کانادا گذاشت و به نوعی نماد گذار از صنعت قدیمی قرن نوزدهم به صنعت مدرن و متنوع کانادا تبدیل شد. در سال ۱۸۹۰ میلادی ۳ شرکت به منظور ایجاد شبکه انرژی بخش کانادایی آبشار نیاگارا شروع به رقابت کردند که در نهایت با چند سال تأخیر در سال ۱۹۰۴ به بهره برداری رسید. پس از جنگ جهانی اول نیز شرکت های خدمات شهری در استان ها ایجاد شد. نیکلا تسلا طراح اصلی تولید الکتریسیته از آبشار نیاگارا بود.
صنعت برق کانادا اساساً بر پایه مسئولیت استانی، قلمرویی است به این گونه که تمامی استان ها و قلمروها به طور مستقل در تعیین هیئت مدیره های شرکت های خدمات شهری و تنظیم نرخ تبادل انرژی در بخش های انتقال و توزیع اقدام می کنند.
فرایند مقررات زدایی که از دهه ۱۹۹۰ میلادی که به منظور ترویج بازار عمده فروشی آغاز شد برخی از مفاهیم چون تمرکز زدایی از تولید، انتقال و توزیع را تغییر داد.
wiki: انرژی الکتریکی در کانادا