انطباعات

[ویکی فقه] انطباع به معنای نقش پذیری یکی از اصطلاحات نزد اهل معقول بوده و در مورد حصول علم و وجود ذهنی به کار می رود.
انطباع به تمام افعال طبیعی، که احساس را برمی انگیزند، اطلاق می شود. انطباع بر سه قسم است:۱- تأثیر فیزیکی یا شیمیائی پیوسته به اعصاب حسی؛۲- انتقال این تأثیر به مغز؛۳- حدوث تغییری در مغز در مقابل این تأثیر.لفظ انطباع یا فقط به تأثیر در اعصاب حس، اطلاق می شود، و یا به تمام شعور، از این جهت که در مقابل افعال خارجی، رنگ انفعالی به خود می گیرد. انطباع به این معنی ضد تفکر و حکم مبنی بر تحلیل است.
تفاوت انطباع و تهییج
فرق انطباع و تهییج این است که تهییج اخص و انطباع اعم است. زیرا تهییج یا برانگیختن فقط به نوعی از انطباع اطلاق می شود که عبارت است از تأثیر پیوسته به انتهای اعصاب حسی. در حالی که انطباع شامل اقسام سه گانه سه گانه ایست که ذکر آن گذشت.
اصالت انطباعیت
اصالت تأثیرپذیری (انطباعیت) روش بعضی از هنرمندان و صنعت گران و نویسندگان و ناقدان است که به عمل کردن یا حکم کردن بر طبق انطباعات مستقیم، اکتفا می کنند، بدون کمک گرفتن از مبادی عقل یا دستورات انتزاعی هنر. در این مورد گویند: اصالت تأثیرپذیری نویسنده و انتقاد انطباعی و تأثیری.
انطباع در فلسفه اسلامی
...