اوریک اسید

دانشنامه عمومی

ادرار ترش یا اسید اوریک ترکیب آلی از عناصر کربن، اکسیژن، نیتروژن و هیدروژن به فرمول شیمیایی C۵H۴N۴O۳ می باشد. [ ۱] در بدن انسان ادرار ترش از شکستن پورین که در مواد غذایی چون جگر و گوشت وجود دارد به دست می آید. [ ۲]
از آنجایی که اوریک اسید انحلال پذیری زیادی با آب ندارد، به همین دلیل تمایل زیادی به رسوب کردن و تشکیل بلور دارد و در نهایت رسوب بلورهای اوریک اسید در کلیه ها باعث ایجاد سنگ کلیه می شود و در مفاصل باعث بیماری نقرس می شود. ادرار ترش توسط کلیه ها دفع می شود بنابراین در نارسایی کلیه میزان آن در خون افزایش می یابد. همچنین در سرطان و نقرس نیز ما اغلب افزایش ادرار ترش را مشاهده می کنیم. رسوب کریستالهای ادرار ترش در مفاصل کوچک ( بیماری نقرس ) و در کلیه ( سنگ کلیه نوع اسید اوریکی ) گاه مشاهده می شود.
تجمع بالای اوریک اسید در سندرم لش - نیهان هم دیده می شود که ناشی از نقص در آنزیم هیپوگزانتین گوانین فسفوریبوزیل ترانسفراز است. نقص در این آنزیم موجب افزایش سطح فسفوریبوزیل پیروفسفات می شود که نتیجتاً سرعت سنتز پورین ها بالا می رود و موجب تجمع بالای اسید اوریک و برخی متابولیت های پیش ساز می گردد.
هدف از آزمایش اوریک اسید تشخیص میزان اسید اوریک در فرد مورد آزمایش است. سطوح بالای اسید اوریک خون می تواند نشانه بیماری هایی مانند نقرس باشد. سطح پایین اسید اوریک می تواند نتیجه نظارت بر سطح اسید اوریک خون در بیماران تحت شیمی درمانی یا پرتودرمانی باشد. برای انجام آزمایش اسید اوریک خون لازم است آزمایشگر ۸ الی ۱۰ ساعت قبل از انجام آزمایش ناشتا باشد.
عکس اوریک اسیدعکس اوریک اسیدعکس اوریک اسیدعکس اوریک اسید
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

پیشنهاد کاربران

بپرس