[ویکی فقه] بَجَلیّه ، نام فرقه ای شیعی مذهب که بیش از دو قرن در محدوده جغرافیایی کشور مغرب کنونی وجود داشته است .
به گزارش ابن حوقل (د بعد از ۳۶۷ق /۹۷۸م ) در منتهی الیه قلمرو سرزمین های اسلامی در مغرب زمین که به کرانه های اقیانوس اطلس ختم می شد، در منطقه ای به نام سوس دور (السوس الاقصی ) گروهی از شیعیان موسوی می زیستند که از شخصی به نام علی بن ورصند پیروی می کردند. بسیار محتمل است که این گروه همان باشد که طبق گزارش های مؤلفان پس از ابن حوقل ، از شخصی به نام ابن ورصند بجلی پیروی می کردند و به بجلیه معروف بودند، با این تفاوت آشکار که آنان از نظر ابن حوقل و دیگرانی که از او نقل کرده اند، جریان امامت را به موسی بن جعفر (ع ) می رسانده اند اما از نظر ابن حزم که گویا نخستین بار او آنان را بجلیه خوانده است ، فرقه ای منشعب از کیسانیه (ه م ) بوده اند که امامت را در فرزندان امام حسن (ع ) منحصر می دانسته اند. البته ابوعبید بکری نیز با ارائه گزارشی که تردید وی در انتهای آن نمایان است ، به گونه ای به تکرار قول ابن حزم پرداخته است . در این میان ، پاره ای دیگر از منابع ، درباره این فرقه ، تنها به اطلاق عنوان «رافضی » اکتفا کرده اند. گفتنی است که نظر ابن حوقل در حدود یک قرن پیش از دیگران ابراز شده ، و مستند به دیده ها و شنیده های خود اوست ، به ویژه آنکه از گفته وی به روشنی برمی آید که او پس از اواخر دهه ۳۰ از سده ۴ق بار دوم به آن دیار سفر کرده ، و به بازبینی و تأیید گزارش قبلی خویش پرداخته است . این نکته ای است که نقل نخست وی را تأکید می کند و بر استحکام آن می افزاید.
موقعیت آب و هوایی
در آن روزگار، سوس منطقه ای پر آب و حاصل خیز بود که در آن جا محصولات بسیار به عمل می آمد و به دیگر نقاط روانه می شد. همین امر باعث شده بود که ساکنان شهرهای متعدد آن خطه ، همواره در رفاه زندگی کنند.
مذهب اهالی سوس
در حوزه ای که مرکز سوس را تشکیل می داد، دو شهر تارودنت (رودانه ) و تویوین وجود داشت که ساکنان شهر اول مذهب مالکی ، و اهالی شهر دوم (که همان قبیله بنی لماس بوده اند)، تشیع موسوی داشته اند.
وضعیت فرهنگی
...
به گزارش ابن حوقل (د بعد از ۳۶۷ق /۹۷۸م ) در منتهی الیه قلمرو سرزمین های اسلامی در مغرب زمین که به کرانه های اقیانوس اطلس ختم می شد، در منطقه ای به نام سوس دور (السوس الاقصی ) گروهی از شیعیان موسوی می زیستند که از شخصی به نام علی بن ورصند پیروی می کردند. بسیار محتمل است که این گروه همان باشد که طبق گزارش های مؤلفان پس از ابن حوقل ، از شخصی به نام ابن ورصند بجلی پیروی می کردند و به بجلیه معروف بودند، با این تفاوت آشکار که آنان از نظر ابن حوقل و دیگرانی که از او نقل کرده اند، جریان امامت را به موسی بن جعفر (ع ) می رسانده اند اما از نظر ابن حزم که گویا نخستین بار او آنان را بجلیه خوانده است ، فرقه ای منشعب از کیسانیه (ه م ) بوده اند که امامت را در فرزندان امام حسن (ع ) منحصر می دانسته اند. البته ابوعبید بکری نیز با ارائه گزارشی که تردید وی در انتهای آن نمایان است ، به گونه ای به تکرار قول ابن حزم پرداخته است . در این میان ، پاره ای دیگر از منابع ، درباره این فرقه ، تنها به اطلاق عنوان «رافضی » اکتفا کرده اند. گفتنی است که نظر ابن حوقل در حدود یک قرن پیش از دیگران ابراز شده ، و مستند به دیده ها و شنیده های خود اوست ، به ویژه آنکه از گفته وی به روشنی برمی آید که او پس از اواخر دهه ۳۰ از سده ۴ق بار دوم به آن دیار سفر کرده ، و به بازبینی و تأیید گزارش قبلی خویش پرداخته است . این نکته ای است که نقل نخست وی را تأکید می کند و بر استحکام آن می افزاید.
موقعیت آب و هوایی
در آن روزگار، سوس منطقه ای پر آب و حاصل خیز بود که در آن جا محصولات بسیار به عمل می آمد و به دیگر نقاط روانه می شد. همین امر باعث شده بود که ساکنان شهرهای متعدد آن خطه ، همواره در رفاه زندگی کنند.
مذهب اهالی سوس
در حوزه ای که مرکز سوس را تشکیل می داد، دو شهر تارودنت (رودانه ) و تویوین وجود داشت که ساکنان شهر اول مذهب مالکی ، و اهالی شهر دوم (که همان قبیله بنی لماس بوده اند)، تشیع موسوی داشته اند.
وضعیت فرهنگی
...
wikifeqh: بجلیه
[ویکی شیعه] بَجَلیه ، نام فرقه ای شیعی مذهب که بیش از دو قرن در محدوده جغرافیایی کشور مغرب کنونی وجود داشته است .
به گزارش ابن حوقل (درگذشت بعد از ۳۶۷ق ) در منتهی الیه قلمرو سرزمین های اسلامی در مغرب زمین که به کرانه های اقیانوس اطلس ختم می شد، در منطقه ای به نام سوس دور (السوس الاقصی ) گروهی از شیعیان موسوی - کسانی که امامت موسی بن جعفر (ع) را پذیرفته بودند- می زیستند که از شخصی به نام علی بن ورصند پیروی می کردند.
بسیار محتمل است که این گروه همان باشد که طبق گزارشهای مؤلفان پس از ابن حوقل ، از شخصی به نام ابن ورصند بجلی پیروی می کردند و به بجلیه معروف بودند؛ با این تفاوت آشکار که آنان از نظر ابن حوقل و دیگرانی که از او نقل کرده اند ، جریان امامت را به موسی بن جعفر (ع ) می رسانده اند.
به گزارش ابن حوقل (درگذشت بعد از ۳۶۷ق ) در منتهی الیه قلمرو سرزمین های اسلامی در مغرب زمین که به کرانه های اقیانوس اطلس ختم می شد، در منطقه ای به نام سوس دور (السوس الاقصی ) گروهی از شیعیان موسوی - کسانی که امامت موسی بن جعفر (ع) را پذیرفته بودند- می زیستند که از شخصی به نام علی بن ورصند پیروی می کردند.
بسیار محتمل است که این گروه همان باشد که طبق گزارشهای مؤلفان پس از ابن حوقل ، از شخصی به نام ابن ورصند بجلی پیروی می کردند و به بجلیه معروف بودند؛ با این تفاوت آشکار که آنان از نظر ابن حوقل و دیگرانی که از او نقل کرده اند ، جریان امامت را به موسی بن جعفر (ع ) می رسانده اند.
wikishia: بجلیه