بنجامین برل[ ۱] فرنز ( زاده ۱۱ مارس ۱۹۲۰[ ۲] [ ۳] – درگذشته ۷ آوریل ۲۰۲۳ ) [ ۴] وکیل آمریکایی متولد مجارستان بود. او بازپرس جنایات جنگی نازی ها پس از جنگ جهانی دوم و دادستان اصلی ارتش ایالات متحده در دادگاه آینزاتس گروپن، یکی از ۱۲ دادگاه بعدی نورنبرگ بود که توسط مقامات ایالات متحده در نورنبرگ، آلمان برگزار شد.
او بعداً مدافع حاکمیت قانون بین المللی و تأسیس دادگاه کیفری بین المللی شد. از سال ۱۹۸۵تا ۱۹۹۶، وی استادیار حقوق بین الملل در دانشگاه پیس بود.
او در ترانسیلوانی رومانی به دنیا آمد. زمانی که ده ماهه بود به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کردند. طبق توضیح خود او، بعد از اینکه به موجب پیمان تریانون - که در سال ۱۹۲۰ و بعد از جنگ جهانی اول منعقد شد - ترانسیلوانی از مجارستان به رومانی واگذار شد، خانواده اش به دلیل تعقیب یهودیان مجارستان کشور رومانی را ترک کردند. [ ۵] خانواده اش در نیویورک سیتی در بخش لور ایست ساید منهتن ساکن شدند.
او درس پیشگیری از جرم را در سیتی کالج نیویورک خوانده و در امتحان قوانین جنایی برندهٔ بورس تحصیلی مدرسه حقوق هاروارد شد. در هاروارد تحت نظر راسکو پاوند[ ۶] مطالعه کرده و برای شلدون گلوک هم که در آن زمان مشغول نوشتن کتابی در مورد جنایت های جنگی بود پژوهشی انجام داد. فرنز در سال ۱۹۴۳ از هاروارد فارغ التحصیل شد. [ ۷] بعد از مطالعاتش او به ارتش آمریکا پیوسته و در AAA صد و پانزدهمین گردان تفنگ در بخش پدافند هوایی خدمت کرد. در سال ۱۹۴۵ به دفتر مرکزی ارتش سوم ژنرال پتن منتقل شد. در آنجا به تیمی که وظیفهٔ راه اندازی بخش جنایت های جنگی و جمع آوری شواهد برای چنین جرم هایی بورا داشت پیوست. برای عمل به این وظیفه به کمپ هایی که گروه بزرگی از مردم بدون محاکمه در آنجا نگهداری می شدند و توسط ارتش آمریکا آزاد شده بود فرستاده شد.
در کریسمس ۱۹۴۵، فرنز با افتخار با درجهٔ گروهبان از ارتش مرخص شد. او به نیویورک برگشت، اما فقط چند هفته بعد به عنوان دادستان دادگاه نورمبرگ و شرکت در تیم قانونی تلفورد تیلور استخدام شد. به عنوان اولین کار فرنز تیلور او را برای رسیدگی در دادگاه آینزاتس گروپن به عنوان دادستان کل منصوب کرد. همهٔ ۲۲ نفر محکوم شدند، ۱۴ نفر از آن ها محکوم به مرگ شدند، که در نهایت حکم ۴ نفر از آنها اجرا شد.
در سال ۲۰۰۹، به همراه آنتونیو کاسسه برندهٔ جایزه اراسموس شد که به اشخاص یا مؤسساتی داده می شود که مشارکت استثنایی در فرهنگ، یا علوم اجتماعی اروپا یا بقیه دنیا داشته باشند. [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو بعداً مدافع حاکمیت قانون بین المللی و تأسیس دادگاه کیفری بین المللی شد. از سال ۱۹۸۵تا ۱۹۹۶، وی استادیار حقوق بین الملل در دانشگاه پیس بود.
او در ترانسیلوانی رومانی به دنیا آمد. زمانی که ده ماهه بود به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کردند. طبق توضیح خود او، بعد از اینکه به موجب پیمان تریانون - که در سال ۱۹۲۰ و بعد از جنگ جهانی اول منعقد شد - ترانسیلوانی از مجارستان به رومانی واگذار شد، خانواده اش به دلیل تعقیب یهودیان مجارستان کشور رومانی را ترک کردند. [ ۵] خانواده اش در نیویورک سیتی در بخش لور ایست ساید منهتن ساکن شدند.
او درس پیشگیری از جرم را در سیتی کالج نیویورک خوانده و در امتحان قوانین جنایی برندهٔ بورس تحصیلی مدرسه حقوق هاروارد شد. در هاروارد تحت نظر راسکو پاوند[ ۶] مطالعه کرده و برای شلدون گلوک هم که در آن زمان مشغول نوشتن کتابی در مورد جنایت های جنگی بود پژوهشی انجام داد. فرنز در سال ۱۹۴۳ از هاروارد فارغ التحصیل شد. [ ۷] بعد از مطالعاتش او به ارتش آمریکا پیوسته و در AAA صد و پانزدهمین گردان تفنگ در بخش پدافند هوایی خدمت کرد. در سال ۱۹۴۵ به دفتر مرکزی ارتش سوم ژنرال پتن منتقل شد. در آنجا به تیمی که وظیفهٔ راه اندازی بخش جنایت های جنگی و جمع آوری شواهد برای چنین جرم هایی بورا داشت پیوست. برای عمل به این وظیفه به کمپ هایی که گروه بزرگی از مردم بدون محاکمه در آنجا نگهداری می شدند و توسط ارتش آمریکا آزاد شده بود فرستاده شد.
در کریسمس ۱۹۴۵، فرنز با افتخار با درجهٔ گروهبان از ارتش مرخص شد. او به نیویورک برگشت، اما فقط چند هفته بعد به عنوان دادستان دادگاه نورمبرگ و شرکت در تیم قانونی تلفورد تیلور استخدام شد. به عنوان اولین کار فرنز تیلور او را برای رسیدگی در دادگاه آینزاتس گروپن به عنوان دادستان کل منصوب کرد. همهٔ ۲۲ نفر محکوم شدند، ۱۴ نفر از آن ها محکوم به مرگ شدند، که در نهایت حکم ۴ نفر از آنها اجرا شد.
در سال ۲۰۰۹، به همراه آنتونیو کاسسه برندهٔ جایزه اراسموس شد که به اشخاص یا مؤسساتی داده می شود که مشارکت استثنایی در فرهنگ، یا علوم اجتماعی اروپا یا بقیه دنیا داشته باشند. [ ۸]
wiki: بنجامین فرنز