بوشیدو ( ژاپنی: 武士道، روماجی: Bushidō؛ به معنای «راه جنگجو» ) یا راه و رسم سامورایی به منشور اخلاقی و ارزش های طبقهٔ سامورایی در دوران پیشانوین ژاپن اشاره دارد. نام بوشیدو تا سدهٔ شانزدهم استفاده نمی شد، اما شکل هایی از این آئین از دوره کاماکورا ( ۱۱۹۲–۱۳۳۳ ) وجود داشت. اصطلاح کتبی بوشیدو نخستین بار در کتاب کویو گونکان، تقریباً در حدود سال ۱۶۱۶ میلادی، ظاهر می شود. ارکان تغییرناپذیر آن روحیهٔ رزمی، از جمله تسلط بر مهارت های ورزشی و نظامی و همچنین نترسیدن از دشمن در جنگ است؛ اما از لحاظ تاریخی برخی از ارکان بوشیدو تحت تأثیر تفکرات بودایی ذن و کنفوسیوس گرایی شکل گرفته است. زندگی صرفه جویانه، مهربانی، صداقت و شرافت شخصی و همچنین تقوای فرزندی نیز بسیار مورد توجه بوده است. با این حال، عالی ترین وظیفهٔ سامورایی در قبال ارباب فئودالی خویش بود، حتی اگر این امر موجب رنج والدینش می شد. میزان جایگزینی وظیفه بر همهٔ موارد دیگر و عمق وفاداری به ارباب شاید به بهترین وجه در داستان انتقام چهل و هفت رونین در اوایل سدهٔ ۱۸ نمایان باشد.
در دوره ادو ( ۱۶۰۳–۱۸۶۷ ) تفکر بوشیدو تحت تأثیر اخلاق کنفوسیوسی قرار گرفت و تبدیل به یک سیستم همه جانبه شد که بر تعهد یا وظیفه تأکید داشت. سامورایی با «انسان کامل» از نظر کنفوسیوس برابر شد و به او آموختند که کارکرد اساسی سامورایی الگوی فضیلت شدن برای طبقات فرودست است. وظیفه در درجه اول ارزش ها قرار گرفت، حتی اگر منجر به نقض دیگر قوانین بوشیدو می شد.
احکام بوشیدو در اواسط سدهٔ نوزدهم اساس آموزش اخلاقی برای کل جامعه قرار گرفت، و به عنوان کانون وفاداری امپراتور ژاپن جایگزین ارباب فئودال یا دایمیو شد. بوشیدو پس از اصلاحات میجی و با ظهور ملی گرایی ژاپنی، به تقویت روحیهٔ غیرنظامیان در طول جنگ چین و ژاپن ( ۴۵–۱۹۳۷ ) و جنگ جهانی دوم کمک کرد. دستورالعمل های بوشیدو با شکست ژاپن در سال ۱۹۴۵ رسماً کنار گذاشته شد. با این حال، شکل های معاصر بوشیدو هنوز در سازمان اجتماعی و اقتصادی ژاپن مورد استفاده قرار می گیرد. بسیاری از ارزش هایی که در تعالیمِ بوشیدو معرفی می شود ــ همچون مهار نفس، خویشتن داری، ادب، احترام به بزرگی انسان و وفاداری به بالادست ــ هنوز هم مبنای رفتار پسندیده در نظرِ ژاپنی هاست. بوشیدو در ورزش بسیار تأثیر گذار است و عناصر بوشیدو در ورزش های رزمی ژاپن باقی مانده است.
در دوره ادو ( ۱۶۰۳–۱۸۶۷ ) تفکر بوشیدو تحت تأثیر اخلاق کنفوسیوسی قرار گرفت و تبدیل به یک سیستم همه جانبه شد که بر تعهد یا وظیفه تأکید داشت. سامورایی با «انسان کامل» از نظر کنفوسیوس برابر شد و به او آموختند که کارکرد اساسی سامورایی الگوی فضیلت شدن برای طبقات فرودست است. وظیفه در درجه اول ارزش ها قرار گرفت، حتی اگر منجر به نقض دیگر قوانین بوشیدو می شد.
احکام بوشیدو در اواسط سدهٔ نوزدهم اساس آموزش اخلاقی برای کل جامعه قرار گرفت، و به عنوان کانون وفاداری امپراتور ژاپن جایگزین ارباب فئودال یا دایمیو شد. بوشیدو پس از اصلاحات میجی و با ظهور ملی گرایی ژاپنی، به تقویت روحیهٔ غیرنظامیان در طول جنگ چین و ژاپن ( ۴۵–۱۹۳۷ ) و جنگ جهانی دوم کمک کرد. دستورالعمل های بوشیدو با شکست ژاپن در سال ۱۹۴۵ رسماً کنار گذاشته شد. با این حال، شکل های معاصر بوشیدو هنوز در سازمان اجتماعی و اقتصادی ژاپن مورد استفاده قرار می گیرد. بسیاری از ارزش هایی که در تعالیمِ بوشیدو معرفی می شود ــ همچون مهار نفس، خویشتن داری، ادب، احترام به بزرگی انسان و وفاداری به بالادست ــ هنوز هم مبنای رفتار پسندیده در نظرِ ژاپنی هاست. بوشیدو در ورزش بسیار تأثیر گذار است و عناصر بوشیدو در ورزش های رزمی ژاپن باقی مانده است.
wiki: بوشیدو
بوشیدو (حماسه سامورایی). بوشیدو، حماسه سامورایی ( انگلیسی: Bushido, Samurai Saga ) ، با معنی تحت الفظی داستان ظالمانهٔ بوشیدو، فیلمی در ژانر اکشن به کارگردانی تاداشی ایمای است که در سال ۱۹۶۳ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به یوروزویا کینوسوکه، یوشیکو میتا و میساکو واتانابه اشاره کرد. این اثر برنده خرس طلایی جشنواره فیلم برلین شده است.
این داستان هفت نسل از یک خانواده را در بر می گیرد، از آغاز شوگون سالاری توکوگاوا در آغاز قرن هفدهم تا اوایل دهه ۱۹۶۰، و افراط و تفریط اعضای مختلف به خاطر ارادت کامل و وفاداری بی حد و حصر به ارباب، کشور یا شرکت به تصویر کشیده شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین داستان هفت نسل از یک خانواده را در بر می گیرد، از آغاز شوگون سالاری توکوگاوا در آغاز قرن هفدهم تا اوایل دهه ۱۹۶۰، و افراط و تفریط اعضای مختلف به خاطر ارادت کامل و وفاداری بی حد و حصر به ارباب، کشور یا شرکت به تصویر کشیده شده است.
wiki: بوشیدو (حماسه سامورایی)