هری لیلیس "بینگ" کرازبی ( به انگلیسی: Harry Lillis "Bing" Crosby ) ( ۳ مه ۱۹۰۳–۱۴ اکتبر ۱۹۷۷ ) خواننده و بازیگر آمریکایی بود. صدای باس - باریتون خاص کرازبی، او را با انتشار بیش از نیم میلیارد نسخه از آثارش به یکی از پرفروش ترین هنرمندان قرن بیستم بدل کرده بود.
به عنوان یک ستاره چندرسانه ای، بینگ کرازبی از ۱۹۳۵ تا ۱۹۵۴ در میزان فروش صفحه ها، رتبه بندی های رادیویی ( بر پایه رای شنوندگان ) و سرجمع فروش فیلم هایش، پیشگام بود. سال های آغازین فعالیت موسیقی کرازبی، با نوآوری های تکنیکی در زمینه ضبط صدا همزمان بود، این تحولات به او اجازه داد شیوه آوازخوانی راحت و صمیمانه ای را رواج دهد که بر بسیاری از خوانندگان پاپ مرد پس از کرازبی تأثیر گذاشت و افرادی همچون پری کومو، فرانک سیناترا و دین مارتین پیرو سبک او شدند.
کرازبی در سال ۱۹۴۴ جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای بازی در فیلم «راه خود را می روم» به دست آورد. او در سال ۱۹۶۳ برنده نخستین جایزه گرمی شد. کرازبی یکی از ۲۲ هنرمندی است که سه ستاره در پیاده روی شهرت هالیوود دارد.
کرازبی کار در سینما را با بازی در فیلم های کوتاه آغاز کرد. او با شرکت تحت مدیریت «مک سنت» یکی از برجسته ترین تهیه کنندگان هالیوود برای بازی در یک مجموعه از شش فیلم کوتاه قرارداد بست. این فیلم ها موقعیت کرازبی را هالیوود تثبیت کردند. [ ۱]
• ۱۰۰ سال. . . ۱۰۰ آهنگ به انتخاب بفا
• پادشاه جاز ( ۱۹۳۰ )
• رفتن به هالیوود ( ۱۹۳۳ )
• میسیسیپی ( ۱۹۳۵ )
• این نیز بگذرد ( ۱۹۳۶ )
• گناهکاران آواز بخوانید ( ۱۹۳۸ )
• ماه عسل در پاریس ( ۱۹۳۹ )
• قسمت شرقی بهشت ( ۱۹۳۹ )
• در راه سنگاپور ( ۱۹۴۰ )
• ریتم در رودخانه ( ۱۹۴۰ )
• در راه زنگبار ( ۱۹۴۱ )
• تولد نغمه ها ( ۱۹۴۱ )
• میهمانخانه های تعطیلات ( ۱۹۴۲ )
• کریسمس مبارک ( ۱۹۴۲ )
• دیکسی ( ۱۹۴۳ )
• راه مراکش ( ۱۹۴۲ )
• به راه خود می روم ( ۱۹۴۴ )
• پرنسس و دزد دریایی ( ۱۹۴۴ )
• زنگ های کلیسای مریم مقدس ( ۱۹۴۵ )
• آسمان های آبی ( ۱۹۴۶ )
• دختر واریته ( ۱۹۴۷ )
• در راه ریو ( ۱۹۴۷ )
• والس امپراتوری ( ۱۹۴۸ )
• یک یانکی در دربار آرتورشاه ( ۱۹۴۹ )
• سوارکاری در اوج ( ۱۹۵۰ )
• آقای موسیقی ( ۱۹۵۱ )
• فقط برای تو ( فیلم ) ( ۱۹۵۲ )
• دختر روستایی ( ۱۹۵۴ )
• کریسمس سفید ( ۱۹۵۴ )
• مجلس اشراف ( ۱۹۵۶ )
• دوران خوش ( ۱۹۶۰ )
• در راه هنگ کنگ ( ۱۹۶۲ )
• رابین و هفت هود ( ۱۹۶۴ )
• دلیجان ( ۱۹۶۶ )
• اینست سرگرمی ( ۱۹۷۴ ) [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبه عنوان یک ستاره چندرسانه ای، بینگ کرازبی از ۱۹۳۵ تا ۱۹۵۴ در میزان فروش صفحه ها، رتبه بندی های رادیویی ( بر پایه رای شنوندگان ) و سرجمع فروش فیلم هایش، پیشگام بود. سال های آغازین فعالیت موسیقی کرازبی، با نوآوری های تکنیکی در زمینه ضبط صدا همزمان بود، این تحولات به او اجازه داد شیوه آوازخوانی راحت و صمیمانه ای را رواج دهد که بر بسیاری از خوانندگان پاپ مرد پس از کرازبی تأثیر گذاشت و افرادی همچون پری کومو، فرانک سیناترا و دین مارتین پیرو سبک او شدند.
کرازبی در سال ۱۹۴۴ جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای بازی در فیلم «راه خود را می روم» به دست آورد. او در سال ۱۹۶۳ برنده نخستین جایزه گرمی شد. کرازبی یکی از ۲۲ هنرمندی است که سه ستاره در پیاده روی شهرت هالیوود دارد.
کرازبی کار در سینما را با بازی در فیلم های کوتاه آغاز کرد. او با شرکت تحت مدیریت «مک سنت» یکی از برجسته ترین تهیه کنندگان هالیوود برای بازی در یک مجموعه از شش فیلم کوتاه قرارداد بست. این فیلم ها موقعیت کرازبی را هالیوود تثبیت کردند. [ ۱]
• ۱۰۰ سال. . . ۱۰۰ آهنگ به انتخاب بفا
• پادشاه جاز ( ۱۹۳۰ )
• رفتن به هالیوود ( ۱۹۳۳ )
• میسیسیپی ( ۱۹۳۵ )
• این نیز بگذرد ( ۱۹۳۶ )
• گناهکاران آواز بخوانید ( ۱۹۳۸ )
• ماه عسل در پاریس ( ۱۹۳۹ )
• قسمت شرقی بهشت ( ۱۹۳۹ )
• در راه سنگاپور ( ۱۹۴۰ )
• ریتم در رودخانه ( ۱۹۴۰ )
• در راه زنگبار ( ۱۹۴۱ )
• تولد نغمه ها ( ۱۹۴۱ )
• میهمانخانه های تعطیلات ( ۱۹۴۲ )
• کریسمس مبارک ( ۱۹۴۲ )
• دیکسی ( ۱۹۴۳ )
• راه مراکش ( ۱۹۴۲ )
• به راه خود می روم ( ۱۹۴۴ )
• پرنسس و دزد دریایی ( ۱۹۴۴ )
• زنگ های کلیسای مریم مقدس ( ۱۹۴۵ )
• آسمان های آبی ( ۱۹۴۶ )
• دختر واریته ( ۱۹۴۷ )
• در راه ریو ( ۱۹۴۷ )
• والس امپراتوری ( ۱۹۴۸ )
• یک یانکی در دربار آرتورشاه ( ۱۹۴۹ )
• سوارکاری در اوج ( ۱۹۵۰ )
• آقای موسیقی ( ۱۹۵۱ )
• فقط برای تو ( فیلم ) ( ۱۹۵۲ )
• دختر روستایی ( ۱۹۵۴ )
• کریسمس سفید ( ۱۹۵۴ )
• مجلس اشراف ( ۱۹۵۶ )
• دوران خوش ( ۱۹۶۰ )
• در راه هنگ کنگ ( ۱۹۶۲ )
• رابین و هفت هود ( ۱۹۶۴ )
• دلیجان ( ۱۹۶۶ )
• اینست سرگرمی ( ۱۹۷۴ ) [ ۲]
wiki: بینگ کرازبی