ترکب مشتق

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ترکب مشتق به مرکب بودن مفهوم مشتق از دو یا چند جزء اطلاق می شود.
ترکب مشتق، مقابل بساطت مشتق ، و به معنای مرکب بودن مفهوم مشتق (به هنگام تحلیل مفهومی) از دو یا چند جزء است؛ برای مثال، به اعتقاد برخی، مفهوم مشتق در تحلیل مفهومی از دو جزء مرکب است: ۱. ذات (شیء)؛ ۲. مبدئی که ذات به آن اتصاف دارد.
توضیح
در بحث مشتق اختلاف وجود دارد که آیا مفهوم مشتق بسیط است یا مرکب ؛ برخی بر این باورند که مفهوم مشتق مرکب است از ذات و مبدئی که آن مفهوم به آن متصف است، مانند: «ناطق» که مفهوم آن در تحلیل، مرکب از دو امر است: ۱. ذات انسان ؛ ۲. صفت ناطقیت یا مبدا نطق ؛ بنابراین، ناطق به معنای «شی ء له النطق» است.
← نکته اول
۱. ↑ انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۱، ص۱۸۸.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس