[ویکی فقه] جهت صدور به معنی انگیزه معصوم ـ علیه السلام ـ از سخن، عمل و تقریر یک فعل است.
مراد، جهت صدور روایت است و آن، انگیزه معصوم ـ علیه السلام ـ از سخن، رفتار و تقریری است که در قالب خبر، روایت شده است.انگیزه ای که معصوم ـ علیه السلام ـ را به کاری یا سخنی وا می دارد، در موارد، فرق می کند؛ گاه انگیزه، بیان حکم واقعی، گاه تقیه ـ به خاطر حفظ جان خود و یا شیعیان ـ و گاه غیر آنها است.
جهت صدور در باب تعارض
فقیه هنگام استنباط باید علاوه بر دقت در درستی صدور روایت از معصوم علیه السلام، به انگیزه صدور آن نیز توجه کند. از جاهایی که به انگیزه صدور روایت استناد می شود، مبحث تعارض روایات است؛ برای مثال، اگر دو روایت تعارض کنند و انگیزه صدور یکی از آنها تقیه و انگیزه صدور دیگری بیان حکم واقعی باشد، روایتی که به منظور بیان حکم واقعی صادر شده، ترجیح داده می شود.
مراد، جهت صدور روایت است و آن، انگیزه معصوم ـ علیه السلام ـ از سخن، رفتار و تقریری است که در قالب خبر، روایت شده است.انگیزه ای که معصوم ـ علیه السلام ـ را به کاری یا سخنی وا می دارد، در موارد، فرق می کند؛ گاه انگیزه، بیان حکم واقعی، گاه تقیه ـ به خاطر حفظ جان خود و یا شیعیان ـ و گاه غیر آنها است.
جهت صدور در باب تعارض
فقیه هنگام استنباط باید علاوه بر دقت در درستی صدور روایت از معصوم علیه السلام، به انگیزه صدور آن نیز توجه کند. از جاهایی که به انگیزه صدور روایت استناد می شود، مبحث تعارض روایات است؛ برای مثال، اگر دو روایت تعارض کنند و انگیزه صدور یکی از آنها تقیه و انگیزه صدور دیگری بیان حکم واقعی باشد، روایتی که به منظور بیان حکم واقعی صادر شده، ترجیح داده می شود.
wikifeqh: جهت_صدور