خون مردگی

کبودی ( انگلیسی: bruise ) یا کوفتگی ( انگلیسی: contusion ) نوعی از هماتوم بافت است[ ۱] که در آن مویرگ ها و گاهی سیاهرگ چه ها در اثر تروما آسیب دیده، و به تراوش، خونریزی، یا نشت خون در اطراف بافت های بینابینی منجر می شود. کبودی هایی که در اثر فشار ایجاد نشده اند، می توانند ناشی از آسیب دیدگی مویرگ ها سطح پوست، بافت زیرجلدی، ماهیچه، یا استخوان باشد. [ ۲] [ ۳]
تغییر رنگ و کبودشدگی پوست در اثر خروج یا نشت خون در بافت زیرپوستی را خون مُردگی، کبودی یا اکیموز ( به انگلیسی: Ecchymosis ) می گویند.
معمولاً وجود اختلالات و نارسایی های انعقاد خون ( هموستاز ) به صورت خون ریزی زیرپوستی و کبودشدگی مخاطی بروز می یابد به خصوص اگر دلیل اختلال انعقاد خون کاهش تعداد پلاکتهای خون ( ترومبوسیتوپنی ) یا عدم عملکرد صحیح پلاکت ها باشد. این لکه های خونریزی زیرپوستی ( وگاه زیر مخاطی ) که با فشار موضعی از بین نمی روند بر اساس اندازه به نام های پتشی، پورپورا و اکیموز نام گذاری می شوند. لکه های بیش از یک سانتی متر قطر را خون مردگی می نامند. معمولاً در اکیموز لکه ها قرمز تا صورتی رنگ هستند.
خون مردگی چون ممکن است علامت یک بیماری زمینه ای مهم باشند نیاز به بررسی دقیق تری دارد.
علل خون مردگی بسیار متنوع است ولی معمولاً علت اصلی آسیب و پارگی عروقی یا اختلال انعقاد خون است. در پیری، پورپورای ترومبوسیتوپنیک، تروما، الکلیسم مزمن، مصرف داروهای ضدانعقاد خون، برخی داروهای مدرو آنتی بیوتیکها، برخی بدخیمی ها مانند لوسمی، برخی عفونتها مانند مننگوکوک، اختلالات خودایمنی، و … اکیموز دیده می شود.
در اختلالات پلاکتی معمولاً زمان سیلان خون ( BT ) در آزمایش افزایش یاقته است و خونریزی اصطلاحاً دیر بند می آید.
درمان خون مردگی با درمان اختلال انعقاد خون و بیماری زمینه است. اگر مشکل زمینه ای وجود نداشته باشد این لکه ها به خودی خود بهبود می یابند.

خون مُردگی (bruise)
خون مُردگی
(یا: کبودی) لکۀ رنگی روی پوست، به علت نشت خون از رگ های صدمه دیده. این حالت بعد از آسیب ها، و معمولاً بعد از ضربه دیده می شود. رنگ خون مردگی به علت تخریب هموگلوبین در بافت هاست.