رئیس جمهور ونزوئلا ( اسپانیایی: Presidente de Venezuela ) ، رسماً به نام رئیس جمهور جمهوری بولیواری ونزوئلا ( اسپانیایی: Presidente de la República Bolivariana de Venezuela ) شناخته می شود، سرپرست دولت در ونزوئلا است. رئیس جمهور رهبری اجرایی ملی دولت ونزوئلا را عهده دار است و فرمانده کل نیروهای نظامی بولیواری ونزوئلا می باشد. با تصویب قانون اساسی ونزوئلا در سال ۱۹۹۹، دوره های رئیس جمهوری به مدت شش سال تعیین شد و محدودیت های دوره رئیس جمهوری در سال ۲۰۰۹ برداشت شد.
اداره رئیس جمهوری ونزوئلا از زمان اعلان استقلال ونزوئلا و از تاج و تخت اسپانیا در سال ۱۸۱۱ وجود داشته است؛ اولین رئیس جمهور کریستوبال مندوزا بود. از سال ۱۸۲۱ تا ۱۸۳۰، ونزوئلا عضوی از کلمبیای بزرگ بود و دولت اجرایی ونزوئلا توسط دولت کلمبیایی در بوگوتا جذب شد. هنگامی که ایالت ونزوئلا از کلمبیای بزرگ جدا و مستقل شد، دوره رئیس جمهوری زیر رهبری ژوزه آنتونیو پائز بازگشت.
در طول قرن ۱۹، ونزوئلا با ناثابتی سیاسی و استبداد مواجه شد و تا نیمه قرن ۲۰ توسط دیکتاتورهای نظامی منطقه ای اداره می شد. از سال ۱۹۵۸ به بعد، این کشور دولت های دموکراتیکی داشته است، که یک استثناء در میان کشورهای منطقه ای بود که توسط دیکتاتورهای نظامی اداره می شد، و این دوره با رونق اقتصادی مشهودی همراه بود.
بحران ریاست جمهوری ونزوئلا بحرانی بر سر ریاست جمهوری مشروع ونزوئلا است. این بحران از تاریخ ۱۰ ژانویه ۲۰۱۹ آغاز شده است. در این تاریخ مجلس ملی ونزوئلا، نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۸، که منجر به پیروزی نیکلاس مادورو شد را نامعتبر اعلام کرد. مجلس ملی ونزوئلا در این روز، خوان گوایدو را به عنوان رئیس جمهور موقت معرفی کرد. نشست های ویژه ای نیز در تاریخ ۲۴ ژانویه در سازمان کشورهای آمریکایی و در تاریخ ۲۶ ژانویه در شورای امنیت سازمان ملل متحد برگزار شدند اما نتیجه ای در پی نداشتند. دولت مادورو می گوید این یک کودتا بوده که توسط ایالات متحده و متحدانش برای سرنگونی وی انجام شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاداره رئیس جمهوری ونزوئلا از زمان اعلان استقلال ونزوئلا و از تاج و تخت اسپانیا در سال ۱۸۱۱ وجود داشته است؛ اولین رئیس جمهور کریستوبال مندوزا بود. از سال ۱۸۲۱ تا ۱۸۳۰، ونزوئلا عضوی از کلمبیای بزرگ بود و دولت اجرایی ونزوئلا توسط دولت کلمبیایی در بوگوتا جذب شد. هنگامی که ایالت ونزوئلا از کلمبیای بزرگ جدا و مستقل شد، دوره رئیس جمهوری زیر رهبری ژوزه آنتونیو پائز بازگشت.
در طول قرن ۱۹، ونزوئلا با ناثابتی سیاسی و استبداد مواجه شد و تا نیمه قرن ۲۰ توسط دیکتاتورهای نظامی منطقه ای اداره می شد. از سال ۱۹۵۸ به بعد، این کشور دولت های دموکراتیکی داشته است، که یک استثناء در میان کشورهای منطقه ای بود که توسط دیکتاتورهای نظامی اداره می شد، و این دوره با رونق اقتصادی مشهودی همراه بود.
بحران ریاست جمهوری ونزوئلا بحرانی بر سر ریاست جمهوری مشروع ونزوئلا است. این بحران از تاریخ ۱۰ ژانویه ۲۰۱۹ آغاز شده است. در این تاریخ مجلس ملی ونزوئلا، نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۸، که منجر به پیروزی نیکلاس مادورو شد را نامعتبر اعلام کرد. مجلس ملی ونزوئلا در این روز، خوان گوایدو را به عنوان رئیس جمهور موقت معرفی کرد. نشست های ویژه ای نیز در تاریخ ۲۴ ژانویه در سازمان کشورهای آمریکایی و در تاریخ ۲۶ ژانویه در شورای امنیت سازمان ملل متحد برگزار شدند اما نتیجه ای در پی نداشتند. دولت مادورو می گوید این یک کودتا بوده که توسط ایالات متحده و متحدانش برای سرنگونی وی انجام شده است.
wiki: رئیس جمهور ونزوئلا