راهنمای کاربر

راهنمای کاربر، که از آن با عنوان سند ارتباطی فنی یا دفترچهٔ راهنمای کاربر نیز یاد می شود، به افراد در استفاده از یک سیستم خاص کمک می کند. [ ۱] هرچند این محتوا معمولاً توسط یک نویسنده فنی تهیه می شود، نوشتن آن توسط برنامه نویسان، مدیران محصولات و پروژه ها یا سایر کارمندان فنی، مخصوصاً در شرکت های کوچکتر نیز دور از انتظار نیست.
راهنماهای کاربر معمولاً برای کالاهای الکترونیکی، سخت افزار و نرم افزار ارائه می شوند، لیکن هر محصول دیگری نیز ممکن است از آن بهره ببرد. [ ۲]
بیشتر راهنماهای کاربر از مطالب متنی به همراه تصاویر استفاده می کنند. در مورد برنامه های رایانه ای، استفاده از تصاویر صفحه رابط کاربری و در مورد سخت افزار، استفاده از نمودارهای ساده شده متداول است. زبان مورد استفاده مطابق با مخاطب مورد نظر انتخاب می شود، و استفاده از واژگان تخصصی به حداقل رسانده می شود یا اینکه به شکلی مبسوط شرح داده می شوند.
یک کتابچه راهنمای کاربر اغلب شامل بخش های زیر است:
• صفحهٔ جلد
• صفحهٔ عنوان و صفحه حق تکثیر
• پیشگفتاری شامل اطلاعاتی در مورد اسناد و مدارک مرتبط و شیوه سیر میان راهنمای کاربر
• فهرست محتوا
• یک بخش هدف. این بخش باید بیشتر به ارائهٔ تصویری کلی بپردازد تا جزئیات
• یک بخش مخاطبان، که به صراحت بیان می کند که چه کسانی نیاز نیست و چه کسانی لازم است که حتماً آن را مطالعه کنند و اینکه قسمت های اختیاری کدامند
• بخش دامنه یا گستره که بسیار مهم است و به عنوان سلب مسئولیت نیز کاربرد دارد و بیان می کند چه چیزی خارج از مرزهای این مستند است و همچنین چه چیزی پوشش داده می شود.
• راهنمایی در مورد اینکه حداقل چگونه از عملکرد اصلی سیستم استفاده می شود
• بخش عیب یابی که خطاهای احتمالی یا مشکلاتی که ممکن است رخ دهد را شرح می دهد و نحوه رفع آنها بیان می کند
• پرسش و پاسخ ( سؤالات متداول )
• از کجا می توان کمک های بیشتر به دست آورد یا تماس برقرار کرد
• یک فهرست واژه نامه و برای اسناد بزرگتر یک فهرست نمایه
راهنماهای کاربر در کنار دستگاه های باستانی نیز یافت شده اند. یک نمونه در مورد سازوکار آنتیکیترا، [ ۳] یک کامپیوتر آنالوگ یونانی با قدمت ۲۰۰۰ ساله است که در سال ۱۹۰۰ میلادی در ساحل جزیره یونانی آنتیکیترا پیدا شد. روی جلد این دستگاه متن هایی وجود دارد که ویژگی ها و عملکرد آن را توصیف می کند.