رینینگ ( به انگلیسی: Reining، به معنای افسار زدن یا لجام زدن ) یک سبک سوارکاری غربی است که متأثر از سبک رنچینگ و سنت جنگاوری است که توسط کنکیستادورهای اسپانیایی به آمریکا آورده شده است. در این نوع سوارکاری، اسب را به صورت چهارنعل از مسیرهای مشخصی که شامل دوایر، پیچ ها و توقف های مختلف است عبور می دهند.
ابزار و سبک این نوع سوارکاری جهت استفاده برای کابوی های غرب ایالات متحده آمریکا تغییر و توسعه یافته است. از آنجایی که کابوی های غرب آمریکا نیاز داشتند تا در مناطق سنگی و زمین های سخت برای ساعت های طولانی بر روی زین باشند یا گاهی اوقات احتیاج به استفاده از کمند برای بستن گاوها بوده است، این سبک گسترش پیدا کرده است. [ ۱] به دلیل ضرورت استفاده از یکدست برای سواری در زمان استفاده از کمند، اسب های رینینگ به طناب های دور گردن عادت دارند.
رینینگ آزاد به اسب و سوارکار هر تیم اجازه میدهد تا یک سری حرکات رینینگ را در اجرای خود به همراه یک قطعه موسیقی بگنجانند. رینینگ مشابه رقابتهای درساژ آزاد است اما با عناصر انسانی مشابه اسکیت نمایشی است. مطابق با قوانین فدراسیون ملی رینینگ آمریکا ( مخفف:ان آر اچ ) راندن اسب با دو دست و هم با یک دست و حتی بدون دست مجاز است. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفابزار و سبک این نوع سوارکاری جهت استفاده برای کابوی های غرب ایالات متحده آمریکا تغییر و توسعه یافته است. از آنجایی که کابوی های غرب آمریکا نیاز داشتند تا در مناطق سنگی و زمین های سخت برای ساعت های طولانی بر روی زین باشند یا گاهی اوقات احتیاج به استفاده از کمند برای بستن گاوها بوده است، این سبک گسترش پیدا کرده است. [ ۱] به دلیل ضرورت استفاده از یکدست برای سواری در زمان استفاده از کمند، اسب های رینینگ به طناب های دور گردن عادت دارند.
رینینگ آزاد به اسب و سوارکار هر تیم اجازه میدهد تا یک سری حرکات رینینگ را در اجرای خود به همراه یک قطعه موسیقی بگنجانند. رینینگ مشابه رقابتهای درساژ آزاد است اما با عناصر انسانی مشابه اسکیت نمایشی است. مطابق با قوانین فدراسیون ملی رینینگ آمریکا ( مخفف:ان آر اچ ) راندن اسب با دو دست و هم با یک دست و حتی بدون دست مجاز است. [ ۲]
wiki: رینینگ