زاویه تابش

دانشنامه عمومی

در اپتیک هندسی، به زاویهٔ بین پرتوی تابیده شده به سطح و خط عمود بر سطح ( نرمال ) ، در نقطه برخورد پرتو به سطح، زاویه تابش یا زاویه پرتو فرودی ( به انگلیسی: Angle of incidence ) گفته می شود.
بر اساس اصول اپتیک هندسی در بازتاب پرتو از یک سطح بازتابنده ( به عنوان مثال آینه ) پرتو تابش:
• پرتو بازتاب و خط عمود بر سطح هر سه باید در یک صفحه قرار داشته باشند، لذا اندازهٔ زاویه تابش کمینه حالت ۰ درجه ( عمود بر سطح ) و در بیشینه حالت ۹۰ درجه ( مماس با سطح ) می باشد.
• زاویه تابش با زاویه بازتاب همواره برابر است. [ ۱] [ ۲]
زاویه پرتو تابش در هنگام بررسی و مطالعهٔ پدیده های بازتاب، عبور، شکست، تداخل و پراش و همچنین در بررسی ابزارهای اپتیکی گوناگون همچون عدسی، آینه، لایه نازک و… مهم است. به عنوان مثال، زاویه تابش در هنگام تابش پرتو به سطح جدایی دو محیط، با ضرایب شکست متفاوت می تواند تعیین کنندهٔ عبور، بازتاب کلی یا انتشار پرتو در سطح جدایی دو محیط باشد.
در این حالت وقتی که پرتو تابش از محیط با ضریب شکست بیشتر به محیط با ضریب شکست کمتر ( از محیط غلیظ به رقیق ) می تابد، زاویه ای با عنوان زاویهٔ حد تعریف می شود و با توجه به اندازه زاویه تابش یکی از سه حالت زیر رخ می دهد.
حالت اول - اگر زاویه تابش کوچک تر از زاویه حد باشد پرتو از سطح جدایی دو محیط عبور کرده و شکسته می شود.
حالت دوم - اگر زاویه تابش بزرگ تر از زاویه حد باشد پرتو در درون همان محیط بازتاب می شود که به آن بازتاب کلی داخلی گفته می شود و همین پدیده اساس انتقال نور در داخل فیبرهای نوری می باشد.
حالت سوم - اگر زاویه تابش دقیقاً برابر با زاویه حد باشد پرتو نه بازتاب شده و نه عبور می کند بلکه بر روی سطح جدایی دو محیط انتشار می یابد. [ ۱]
عکس زاویه تابشعکس زاویه تابش
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

زاویه تابش: زاویه بین شعاع نوری که بر یک سطح می تابد با خطی که از نقطه تابش بر آن سطح قائم می شود.

بپرس