زلزله ۱۹۸۸ ارمنستان که به زلزله اسپیتاک ( به انگلیسی: Spitak earthquake ) ( زبان ارمنی: Սպիտակի երկրաշարժ با تلفظ Spitaki yerkrasharj ) نیز شناخته می گردد، در ۷ دسامبر 11:41 به وقت محلی با شدت بزرگای موج سطحی ۶٫۸ و MSK ماکسیمم X ( ویرانگر ) رخ داد. این شوک در منطقه شمالی ارمنستان رخ داد ( که در آن زمان بخشی از اتحاد شوروی بود ) ، منطقه ای که نسبت به زلزله های بزرگ و مخرب آسیب پذیر بوده و بخشی از کمربند زمین لرزه ای است که از رشته کوه های آلپ به سوی هیمالیا کشیده می شود. فعالیت این ناحیه همراه با برهمکنش های مرزهای صفحات زمین ساختی ( تکتونیکی ) است و منبع این رویداد لغزش بر روی گسلی بود که دقیقاً سمت شمالی اسپیتاک قرار داشت. این مجموعه رویدادها موجب گسست چندین گسل شد، به طوری که مدت کوتاهی پس از براه افتادن شوک اصلی، چندین رویداد ضربه - لغزش رخ داد. بین ۳۵ تا ۵۰ هزار نفر کشته و تا حدود ۱۳۰ هزار نفر نیز مجروح شدند.
منشأ این رویداد گسیختگی گسلی در ۴۰ کیلومتری جنوب رشته کوه قفقاز بود که این رشته کوه بر اثر همگرایی صفحه های زمین ساختی عربستان و اوراسیا پدید آمده است. کوه های قفقاز در امتداد یک کمربند لرزه ای فعال قرار دارد که از آلپ در جنوب اروپا تا هیمالیا در آسیا کشیده شده است. لرزه خیزی این کمربند با زمین لرزه های عمده و مکرر از دریای اژه، ترکیه و ایران تا افغانستان مشخص می شود. گرچه رویدادهای لرزه ای در ارمنستان نسبت به دیگر مناطق در این زون لرزه ای با فرکانس بالا به وقوع نمی پیوندد؛ ولی تغییرشکل های سریع پوسته ای در آن با گسل های راندگی فعال و فعالیت های آتشفشانی در ارتباط است. کوه آتشفشانی خاموش کوه آرارات در ترکیه با بلندای ۵٬۱۳۷ متر در ۱۰۰ کیلومتری جنوب رومرکز زمین لرزه قرار دارد.
زمین لرزه در امتداد یک گسل امتدادلغز راندگی روی داد که به موازات کوه های قفقاز کشیده شده و شیب آن به سمت شمال و شمال شرقی است. بروس بولت لرزه شناس و استاد زمین و علوم سیاره ای در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی با پیمایش طول پرتگاه گسلی در سال ۱۹۹۲ دریافت که جابه جایی عمودی در طول بخش عمده گسل در حدود ۱ متر و در انتهای شرقی آن به ۱٫۶ متر می رسد.
مدل سازی شکل موج نشان داد که گسل خوردگی از ژرفای ۵ کیلومتری منشأ گرفته و رومرکز آن بر روی گسل راندگی آلاوار در دامنه های کوه های قفقاز کوچک در شرق آراگاتس قرار دارد. لرزه اصلی باعث ایجاد گسیختگی سطحی شده و دو ثانیه بعد با انتشار به سوی غرب با پس لرزه ای امتدادلغز همراه شده که به سمت جنوب شرقی منتشر شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمنشأ این رویداد گسیختگی گسلی در ۴۰ کیلومتری جنوب رشته کوه قفقاز بود که این رشته کوه بر اثر همگرایی صفحه های زمین ساختی عربستان و اوراسیا پدید آمده است. کوه های قفقاز در امتداد یک کمربند لرزه ای فعال قرار دارد که از آلپ در جنوب اروپا تا هیمالیا در آسیا کشیده شده است. لرزه خیزی این کمربند با زمین لرزه های عمده و مکرر از دریای اژه، ترکیه و ایران تا افغانستان مشخص می شود. گرچه رویدادهای لرزه ای در ارمنستان نسبت به دیگر مناطق در این زون لرزه ای با فرکانس بالا به وقوع نمی پیوندد؛ ولی تغییرشکل های سریع پوسته ای در آن با گسل های راندگی فعال و فعالیت های آتشفشانی در ارتباط است. کوه آتشفشانی خاموش کوه آرارات در ترکیه با بلندای ۵٬۱۳۷ متر در ۱۰۰ کیلومتری جنوب رومرکز زمین لرزه قرار دارد.
زمین لرزه در امتداد یک گسل امتدادلغز راندگی روی داد که به موازات کوه های قفقاز کشیده شده و شیب آن به سمت شمال و شمال شرقی است. بروس بولت لرزه شناس و استاد زمین و علوم سیاره ای در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی با پیمایش طول پرتگاه گسلی در سال ۱۹۹۲ دریافت که جابه جایی عمودی در طول بخش عمده گسل در حدود ۱ متر و در انتهای شرقی آن به ۱٫۶ متر می رسد.
مدل سازی شکل موج نشان داد که گسل خوردگی از ژرفای ۵ کیلومتری منشأ گرفته و رومرکز آن بر روی گسل راندگی آلاوار در دامنه های کوه های قفقاز کوچک در شرق آراگاتس قرار دارد. لرزه اصلی باعث ایجاد گسیختگی سطحی شده و دو ثانیه بعد با انتشار به سوی غرب با پس لرزه ای امتدادلغز همراه شده که به سمت جنوب شرقی منتشر شده است.
wiki: زمین لرزه ۱۹۸۸ ارمنستان