زوئه ( به یونانی: Ζωή, Zōē ) ( به انگلیسی: Zoe ) ( به معنای زندگی ) ( زادهٔ حدود ۹۷۸ در کنستانتینوپول، درگذشتهٔ ۱۰۵۰ در کنستانتینوپول ) امپراتریس و فرمانروای بیزانس به طور مشترک با خواهرش و همسرانش و پسر خوانداش میخائیل پنجم و تئودورای مقدونی و رومانوس سوم ، میخائیل چهارم و کنستانتین نهم در ۱۰۲۸ تا ۱۰۵۰ بود. او در عین حال به واسطهٔ ازدواجش با چندین امپراتور نیز از ۱۰۲۸ تا هنگام مرگش در ۱۰۵۰ عنوان امپراتریس روم شرقی را داشت.
زوئه دومین دختر کنستانتین هشتم، امپراتور وقت بیزانس بود و کنستانتین از آنجایی که فرزند پسری نداشت تا جانشینش شود، پیش از مرگش رومانوس آرگیروس را که با خانوادهٔ امپراتوری در ارتباط بود را خواست و به او گفت تا از همسرش جدا شده و با ازدواج با یکی از دخترانش، پس از مرگ کنستانتین قدرت را به عنوان امپراتور در دست گیرد. رومانوس در ابتدا از پذیرش این امر خودداری کرد اما پس از مواجه با تهدید کنستانتین به کور کردن چشمانش آن را پذیرفت، سر همسرش را تراشید و او را به یک صومعه فرستاد. کنستانتین نخست می خواست دختر کوچکش تئودورا را به همسری رومانوس ۶۰ ساله درآورد که با مخالفت تئودورا روبرو شد. پس از آنجا که کنستانتین دختر بزرگترش را نیز پیشتر به عنوان راهبه به صومعه ای فرستاده بود دومین دخترش زوئه را که در آن زمان ۴۸ سال داشت برای ازدواج با رومانوس انتخاب کرد.
زوئه و رومانوس در ۱۹ نوامبر ۱۰۲۸ بایکدیگر ازدواج کردند و تاجگذاری رومانوس نیز در همان روز انجام شد. دو روز بعد کنستانتین هشتم در ۲۱ نوامبر درگذشت و رومانوس با عنوان رومانوس سوم جانشین او شد. زوئه نیز عنوان امپراتریس بیزانس را دریافت کرد و در سلطنت با همسرش شریک قدرت امپراتوری او شد وی در این دوره سمت نیابت سلطنت را بر عهده داشت و بیش از نیمی از امور حکومت را خود به تنهایی اداره می کرد و امپراتور بدون مشورت با زوئه هیچ کاری را انجام نمی داد و در دادگاه امپراتوری بیزانس حکم قاضی را داشت. با این حال زوئه نسبت به خواهرش تئودورا که شخصیتی قویتر و تواناتر از او داشت حسادت می ورزید به ویژه که پدرشان نیز نخست حاضر شده بود قلمرو امپراتوری بیزانس را به او ببخشد. از سوی دیگر رومانوس نیز از تئودورا بدش می آمد زیرا که حاضر نشده بود با او ازدواج کند و علاوه بر آن، از توانایی هایی تئودورا در امر سیاست نیز وحشت داشت و به همین سبب جاسوسی را به مراقبت از او گمارده بود. سرانجام تئودورا به دسیسه چینی علیه امپراتور و امپراتریس متهم و به صومعه ای تبعید گردید. با این حال رومانوس توجه چندانی هم به زوئه نداشت و همین موضوع سبب شد تا زوئه که اینک ۵۵ سال داشت شیفتهٔ پیشکار جوان خود، میخائیل پافلاگونیایی شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفزوئه دومین دختر کنستانتین هشتم، امپراتور وقت بیزانس بود و کنستانتین از آنجایی که فرزند پسری نداشت تا جانشینش شود، پیش از مرگش رومانوس آرگیروس را که با خانوادهٔ امپراتوری در ارتباط بود را خواست و به او گفت تا از همسرش جدا شده و با ازدواج با یکی از دخترانش، پس از مرگ کنستانتین قدرت را به عنوان امپراتور در دست گیرد. رومانوس در ابتدا از پذیرش این امر خودداری کرد اما پس از مواجه با تهدید کنستانتین به کور کردن چشمانش آن را پذیرفت، سر همسرش را تراشید و او را به یک صومعه فرستاد. کنستانتین نخست می خواست دختر کوچکش تئودورا را به همسری رومانوس ۶۰ ساله درآورد که با مخالفت تئودورا روبرو شد. پس از آنجا که کنستانتین دختر بزرگترش را نیز پیشتر به عنوان راهبه به صومعه ای فرستاده بود دومین دخترش زوئه را که در آن زمان ۴۸ سال داشت برای ازدواج با رومانوس انتخاب کرد.
زوئه و رومانوس در ۱۹ نوامبر ۱۰۲۸ بایکدیگر ازدواج کردند و تاجگذاری رومانوس نیز در همان روز انجام شد. دو روز بعد کنستانتین هشتم در ۲۱ نوامبر درگذشت و رومانوس با عنوان رومانوس سوم جانشین او شد. زوئه نیز عنوان امپراتریس بیزانس را دریافت کرد و در سلطنت با همسرش شریک قدرت امپراتوری او شد وی در این دوره سمت نیابت سلطنت را بر عهده داشت و بیش از نیمی از امور حکومت را خود به تنهایی اداره می کرد و امپراتور بدون مشورت با زوئه هیچ کاری را انجام نمی داد و در دادگاه امپراتوری بیزانس حکم قاضی را داشت. با این حال زوئه نسبت به خواهرش تئودورا که شخصیتی قویتر و تواناتر از او داشت حسادت می ورزید به ویژه که پدرشان نیز نخست حاضر شده بود قلمرو امپراتوری بیزانس را به او ببخشد. از سوی دیگر رومانوس نیز از تئودورا بدش می آمد زیرا که حاضر نشده بود با او ازدواج کند و علاوه بر آن، از توانایی هایی تئودورا در امر سیاست نیز وحشت داشت و به همین سبب جاسوسی را به مراقبت از او گمارده بود. سرانجام تئودورا به دسیسه چینی علیه امپراتور و امپراتریس متهم و به صومعه ای تبعید گردید. با این حال رومانوس توجه چندانی هم به زوئه نداشت و همین موضوع سبب شد تا زوئه که اینک ۵۵ سال داشت شیفتهٔ پیشکار جوان خود، میخائیل پافلاگونیایی شود.
wiki: زوئه مقدونی