زیمپلیتسیسیموس (مجله). «زیمپلیتسیسیموس» همچنین نامی برای رمان ۱۶۶۸ میلادی «زیمپلیتسیوس زیمپلیتسیسیموس» و قهرمان آن است.
مجلهٔ زیمپلیتسیسیموس ( به آلمانی: Simplicissimus ) ( آلمانی: ) یک مجلهٔ هفته نامهٔ طنز آلمانی بود که دفتر مرکزی آن در مونیخ قرار داشت و توسط آلبرت لانگن در آوریل ۱۸۹۶ میلادی تأسیس شد. انتشار آن تا سال ۱۹۶۷ میلادی ادامه یافت و با وقفه ای از ۱۹۴۴ تا ۱۹۵۴ میلادی قطع شد و در سال ۱۹۶۴ میلادی به دو هفته نامه تبدیل شد. [ ۱] نام خود را از قهرمان رمان ۱۶۶۸ میلادی گریملس هاوزن به نام زیمپلیتسیوس آلمانی ماجراجو گرفته است. [ ۲] [ ۳]
زیمپلیتسیسیموس با ترکیب محتوای گستاخانه و جسورانهٔ سیاسی، با سبک گرافیکی روشن، فوری و شگفت آور مدرن، آثار نویسندگانی مانند توماس مان و راینر ماریا ریلکه را منتشر کرد. قابل اعتمادترین اهداف آن برای کاریکاتور، شخصیت های نظامی سرسخت پروس و تمایزات اجتماعی و طبقاتی سخت آلمانی بود که از فضای آرام تر و لیبرال مونیخ دیده می شد. مشارکت کنندگان عبارتند از: هرمان هسه، گوستاو مایرینک، فانی تسو رونتلو، یاکوب واسرمان، فرانک ودکیند، هاینریش کلای، آلفرد کوبین، اتو نوکل، روبرت والزر، هاینریش تسیله، هوگو فون هافمانستال، هاینریش مان، لسی زاکس، و اریش کستنر.
اگرچه ماهیت طنز مجله تا حد زیادی مورد توجه دولت آلمان قرار گرفت، اما یک جلد در سال ۱۸۹۸ میلادی که سفر قیصر ویلهلم به فلسطین را مسخره می کرد، منجر به مصادره این شماره شد. لانگن، ناشر، پنج سال تبعید را در سوئیس گذراند و ۳۰٬۰۰۰ مارک طلای آلمان جریمه شد. شش ماه حبس برای هاینه کاریکاتوریست و هفت ماه برای نویسنده فرانک ودکیند داده شد. اتهام همهٔ متهمان «توهین به عظمت سلطنتی» بود. [ ۴] بار دیگر در سال ۱۹۰۶ میلادی ویراستار لودویگ توما به دلیل حمله به روحانیون به مدت شش ماه زندانی شد. این جنجال ها فقط باعث افزایش تیراژ شد که در حدود ۸۵٬۰۰۰ نسخه به اوج خود رسید. با ورود آلمان به جنگ جهانی اول، این هفته نامه لحن طنز خود را کسل کرد، شروع به حمایت از تلاش های جنگی کرد و به تعطیلی آن فکر کرد. پس از آن، قوی ترین طنز سیاسی بیان شده در گرافیک به قلمرو هنرمندان گئورگه گروس و کته کلویتس ( که هر دو مشارکت کننده بودند ) و جان هارتفیلد تبدیل شد.
لودویگ توما ( ویراستار ) در سال ۱۹۱۷ میلادی در یک واحد پزشکی به ارتش پیوست و ذوق طنز خود را از دست داد و کار قبلی خود را در مجله محکوم کرد و آن را ناپخته و اسفناک خواند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمجلهٔ زیمپلیتسیسیموس ( به آلمانی: Simplicissimus ) ( آلمانی: ) یک مجلهٔ هفته نامهٔ طنز آلمانی بود که دفتر مرکزی آن در مونیخ قرار داشت و توسط آلبرت لانگن در آوریل ۱۸۹۶ میلادی تأسیس شد. انتشار آن تا سال ۱۹۶۷ میلادی ادامه یافت و با وقفه ای از ۱۹۴۴ تا ۱۹۵۴ میلادی قطع شد و در سال ۱۹۶۴ میلادی به دو هفته نامه تبدیل شد. [ ۱] نام خود را از قهرمان رمان ۱۶۶۸ میلادی گریملس هاوزن به نام زیمپلیتسیوس آلمانی ماجراجو گرفته است. [ ۲] [ ۳]
زیمپلیتسیسیموس با ترکیب محتوای گستاخانه و جسورانهٔ سیاسی، با سبک گرافیکی روشن، فوری و شگفت آور مدرن، آثار نویسندگانی مانند توماس مان و راینر ماریا ریلکه را منتشر کرد. قابل اعتمادترین اهداف آن برای کاریکاتور، شخصیت های نظامی سرسخت پروس و تمایزات اجتماعی و طبقاتی سخت آلمانی بود که از فضای آرام تر و لیبرال مونیخ دیده می شد. مشارکت کنندگان عبارتند از: هرمان هسه، گوستاو مایرینک، فانی تسو رونتلو، یاکوب واسرمان، فرانک ودکیند، هاینریش کلای، آلفرد کوبین، اتو نوکل، روبرت والزر، هاینریش تسیله، هوگو فون هافمانستال، هاینریش مان، لسی زاکس، و اریش کستنر.
اگرچه ماهیت طنز مجله تا حد زیادی مورد توجه دولت آلمان قرار گرفت، اما یک جلد در سال ۱۸۹۸ میلادی که سفر قیصر ویلهلم به فلسطین را مسخره می کرد، منجر به مصادره این شماره شد. لانگن، ناشر، پنج سال تبعید را در سوئیس گذراند و ۳۰٬۰۰۰ مارک طلای آلمان جریمه شد. شش ماه حبس برای هاینه کاریکاتوریست و هفت ماه برای نویسنده فرانک ودکیند داده شد. اتهام همهٔ متهمان «توهین به عظمت سلطنتی» بود. [ ۴] بار دیگر در سال ۱۹۰۶ میلادی ویراستار لودویگ توما به دلیل حمله به روحانیون به مدت شش ماه زندانی شد. این جنجال ها فقط باعث افزایش تیراژ شد که در حدود ۸۵٬۰۰۰ نسخه به اوج خود رسید. با ورود آلمان به جنگ جهانی اول، این هفته نامه لحن طنز خود را کسل کرد، شروع به حمایت از تلاش های جنگی کرد و به تعطیلی آن فکر کرد. پس از آن، قوی ترین طنز سیاسی بیان شده در گرافیک به قلمرو هنرمندان گئورگه گروس و کته کلویتس ( که هر دو مشارکت کننده بودند ) و جان هارتفیلد تبدیل شد.
لودویگ توما ( ویراستار ) در سال ۱۹۱۷ میلادی در یک واحد پزشکی به ارتش پیوست و ذوق طنز خود را از دست داد و کار قبلی خود را در مجله محکوم کرد و آن را ناپخته و اسفناک خواند.
wiki: زیمپلیتسیسیموس (مجله)