ساشیمونو

ساشیمونو ( به ژاپنی: 指物 یا 差物 یا 挿物 ) نوعی پرچم کوچک بود که در سربازان دوران های پیشین ژاپن آنها را در جنگ به لباس خود وصل می کردند تا یکدیگر را بشناسند.
ساشیمونو را با روشی خاص به پشت زره سینه ( با نام ژاپنی دوو ) می بستند. ساشیمونو را سربازان عادی ( آشیگارو ) ، ساموراییهای برگزیده و نیز نیروهای سواره نظام حمل می کردند. این پرچم ها شامل نشان خانوادگی ( مون ) بودند و استفاده از آنها در دوره سن گوکو که جنگ های داخلی از قرن پانزدهم تا هفدهم میلادی جریان داشت بسیار معمول بود.
با توجه به انواع گوناگون سلاح و تجهیزات زره مورد استفاده در ژاپن، ساشیمونو به افراد یک ارتش شمایل متحدالشکلی می داد. ساشیمونوها معمولاً سیاه وسفید بودند و در آنها از اشکال هندسی مانند مربع یا مستطیل استفاده می شود اگرچه انواع گوناگونی داشت. یک گونه از آن که بزرگتر و غالباً رنگی بود، اوماجیروشی نام داشت که حالتی شخصی داشته و فرماندهان آنها را می پوشیدند. یک گونه دیگر آن نوبوری نام داشت که بسیار بلند و باریک بوده و چند مرد آنرا نگه داشته و حرکت می دادند تا جهت حمله را در هنگام نبرد مشخص کنند. ( از اوماجیروشی و نوبوری هنوز در مراسم ورزشی استفاده می شود. )
ساشیمونو با یک قاب L شکل به پشت سینه زره ( دوو ) با بست ماچی - اوکه متصل می شد. معمولاً از ابریشم یا چرم در ساخت آن استفاده می شد.
در آن معمولاً از طرح های هندسی ساده، گاهی به همراه واژه های ژاپنی که نام یا شعار خاندان است استفاده می شود. از مونها که نشان های خاندان هستند نیز در آن استفاده می شود. معمولاً رنگ زمینه مشخص کننده واحدی است که سرباز در آن خدمت می کند، البته گاهی هر واحد در یک ارتش نشانی مربوط به خود داشته است که این مسئله کم پیش می آمده است و معمولاً مون مربوط به دایمیو بر آن بوده است. مسئله مهم در نبردها شناخت دوست از دشمن تنها با یک نگاه بوده است. گاهی سامورایی ها یا سربازان برگزیده می توانستند نشان خود یا نام خود را برخلاف واحد خود در ساشیمونو داشته باشند.