ستیزه گرجستان - اوستیا به ستیزه قومی - سیاسی در منطقه خودمختار اوستیای جنوبی گفته می شود، که در سال ۱۹۸۹ نمو پیدا کرد و در جنگ داخلی ۱۹۹۱–۱۹۹۲ گسترش یافت.
اهالی اوستیا، یک اقلیت قومی مجزا از گرجی ها هستند که در کنار رودخانه دون زندگی می کنند. اوست ها یا آسی ها در زبان خود، قوم خود را ایرنی می نامند. نیای آن ها آلان ها بودند و زبان آسی نیز از زبان های ایرانی شاخه خاوری است. [ ۱] آسی ها پس از حمله نیروهای مغولی در سدهٔ سیزدهم میلادی، از دیگر سرزمین های قفقاز رانده شده و به اوستیای کنونی آمدند بخشی از آنها در اوستیای شمالی و گروهی دیگری در اوستیای جنوبی مستقر شدند. [ ۲] اوستیای جنوبی در بیشتر کشورهای جهان به عنوان قسمتی از گرجستان شناخته می شود. اوستیای جنوبی حدود ۷۰ هزار نفر جمعیت دارد که از این تعداد حدود ۱۴ هزارنفر از آن ها را اقلیت گرجی تبار تشکیل می دهند. [ ۳] وسعت اوستیای جنوبی حدود ۱٫۵ برابر کشور لوگزامبورگ است. [ ۴] در سال های ۱۹۹۲–۱۹۹۱ درگیری هایی در اوستیای جنوبی برای استقلال از گرجستان رخ داد که منجر به مرگ دو هزار تن شد. [ ۵] علت این درگیری ها تلاش مردم اوستیای جنوبی برای اتحاد با منطقه خویشاوند خود، ( اوستیای شمالی ) بود.
در سال ۱۹۹۲ میلادی و پس از رسیدن به یک توافقنامه صلح، هر کدام از کشورهای روسیه و گرجستان ۵۰۰ نیرو را برای تأمین صلح به اوستیای جنوبی اعزام کردند. سپس گرجستان نیروهای حافظ صلح روسیه را متهم به جانبداری از جدایی طلبان اوستیای جنوبی کرد. دولت روسیه این اتهام را رد کرد. پس از برقراری صلح، بار دیگر درگیری های پراکنده ای بین نیروهای گرجستان و جدایی طلبان آغاز شد. میخائیل ساکاشویلی به مردم اوستیای جنوبی وعده اختیارات خاص به این منطقه را در قالب یک دولت فدرال داد، ولی جدایی طلبان خواستار استقلال کامل این منطقه از گرجستان شدند. [ ۶] برخی از منابع خبری اعلام کردند بیش از نیمی از جمعیت اوستیای جنوبی، گذرنامه روسی دارند[ ۷] دمیتری مدودف این رقم را در حدود ۹۰ درصد از ساکنان اوستیا دانست و آمادگی روسیه را برای حمایت از شهروندان خود اعلام کرد. [ ۸]
سرانجام در ماه اوت سال ۲۰۰۸ میلادی، و به دنبال شکست ارتش گرجستان در جنگ اوستیای جنوبی، پارلمان روسیه در ۲۵ اوت ۲۰۰۸ میلادی استقلال جمهوری اوستیای جنوبی را به رسمیت شناخت. [ ۹] این عمل پارلمان روسیه مورد انتقاد شدید کشورهای غربی قرار گرفت. [ ۱۰]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاهالی اوستیا، یک اقلیت قومی مجزا از گرجی ها هستند که در کنار رودخانه دون زندگی می کنند. اوست ها یا آسی ها در زبان خود، قوم خود را ایرنی می نامند. نیای آن ها آلان ها بودند و زبان آسی نیز از زبان های ایرانی شاخه خاوری است. [ ۱] آسی ها پس از حمله نیروهای مغولی در سدهٔ سیزدهم میلادی، از دیگر سرزمین های قفقاز رانده شده و به اوستیای کنونی آمدند بخشی از آنها در اوستیای شمالی و گروهی دیگری در اوستیای جنوبی مستقر شدند. [ ۲] اوستیای جنوبی در بیشتر کشورهای جهان به عنوان قسمتی از گرجستان شناخته می شود. اوستیای جنوبی حدود ۷۰ هزار نفر جمعیت دارد که از این تعداد حدود ۱۴ هزارنفر از آن ها را اقلیت گرجی تبار تشکیل می دهند. [ ۳] وسعت اوستیای جنوبی حدود ۱٫۵ برابر کشور لوگزامبورگ است. [ ۴] در سال های ۱۹۹۲–۱۹۹۱ درگیری هایی در اوستیای جنوبی برای استقلال از گرجستان رخ داد که منجر به مرگ دو هزار تن شد. [ ۵] علت این درگیری ها تلاش مردم اوستیای جنوبی برای اتحاد با منطقه خویشاوند خود، ( اوستیای شمالی ) بود.
در سال ۱۹۹۲ میلادی و پس از رسیدن به یک توافقنامه صلح، هر کدام از کشورهای روسیه و گرجستان ۵۰۰ نیرو را برای تأمین صلح به اوستیای جنوبی اعزام کردند. سپس گرجستان نیروهای حافظ صلح روسیه را متهم به جانبداری از جدایی طلبان اوستیای جنوبی کرد. دولت روسیه این اتهام را رد کرد. پس از برقراری صلح، بار دیگر درگیری های پراکنده ای بین نیروهای گرجستان و جدایی طلبان آغاز شد. میخائیل ساکاشویلی به مردم اوستیای جنوبی وعده اختیارات خاص به این منطقه را در قالب یک دولت فدرال داد، ولی جدایی طلبان خواستار استقلال کامل این منطقه از گرجستان شدند. [ ۶] برخی از منابع خبری اعلام کردند بیش از نیمی از جمعیت اوستیای جنوبی، گذرنامه روسی دارند[ ۷] دمیتری مدودف این رقم را در حدود ۹۰ درصد از ساکنان اوستیا دانست و آمادگی روسیه را برای حمایت از شهروندان خود اعلام کرد. [ ۸]
سرانجام در ماه اوت سال ۲۰۰۸ میلادی، و به دنبال شکست ارتش گرجستان در جنگ اوستیای جنوبی، پارلمان روسیه در ۲۵ اوت ۲۰۰۸ میلادی استقلال جمهوری اوستیای جنوبی را به رسمیت شناخت. [ ۹] این عمل پارلمان روسیه مورد انتقاد شدید کشورهای غربی قرار گرفت. [ ۱۰]
wiki: ستیزه گرجستان اوستیا