سینه پهلو پنوموسیستیس ( به انگلیسی: Pneumocystis pneumonia ) گونه ای از سینه پهلو می باشد که توسط پنوموسیستیس جیرووسی ( به انگلیسی: Pneumocystis jirovecii ) ایجاد می گردد.
پنوموسیستیس جیرووسی ( به انگلیسی: Pneumocystis jirovecii ) نوعی قارچ مانند مخمر و یک ارگانیسم یوکاریوتی ( یاخته دارای هسته سلولی ) است که در انسان موجب بروز گونه ای عفونت ریوی به نام سینه پهلو پنوموسیستیس، به ویژه در افراد دچار ضعف ایمنی و مبتلایان به عفونت ایدز می شود. این قارچ قبلاً پنوموسیستیس کارینی ( Pneumocystis Carinii ) نامیده می شد.
نشانه های شایع سینه پهلو پنوموسیستیس شامل مواردی چون تب، سرفه، تنگی نفس، کاهش وزن، عرق کردن شبانه، خلط سینه، پنوموتوراکس، هیپوکسی و وجود لاکتات دهیدروژناز در خون می باشد.
سینه پهلو پنوموسیستیس به طور معمول توسط رادیوگرافی قفسه سینه شناسایی می شود که در صورت وجود بیماری نشان دهندهٔ فشار گاز در خون سرخرگی پایین تر از حد عادی و ترشحات ریوی خواهد بود. سینه پهلو پنوموسیستیس همچنین توسط روش هایی چون ایمونوهیستوشیمی، واکنش زنجیره ای پلیمراز دی ان ای، ایمونوفلورسنت و اسکن گالیم می تواند قابل شناسایی باشد.
در پیشگیری پزشکی از سینه پهلو پنوموسیستیس در افراد مبتلا به کمبود ایمنی از داروهایی چون کوتریموکسازول، پنتامیدین و آتوواکئون ( به انگلیسی: Atovaquone ) استفاده می شود. داروهای رایجی که در دوره درمان استفاده می شوند، شامل پنتامیدین، ترایمترکسیت ( به انگلیسی: Trimetrexate ) ، داپسون، پریماکین، پافورامیدین ( به انگلیسی: Pafuramidine ) و کلیندامایسین می باشند، که از میان این داروها پنتامیدین اغلب به دلیل دارا بودن عوارض جانبی چون پانکراتیت، هیپوگلیسمی، راش ( ضایعه پوستی ) ، لکوپنی، مسمومیت کبد و نارسایی کلیه کمتر تجویز می شود. دورهٔ درمانی سینه پهلو پنوموسیستیس ۲۱ روزه می باشد و اغلب در طول دورهٔ درمانی از استروئید به منظور پیشگیری از ورم کردن شش ها استفاده می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپنوموسیستیس جیرووسی ( به انگلیسی: Pneumocystis jirovecii ) نوعی قارچ مانند مخمر و یک ارگانیسم یوکاریوتی ( یاخته دارای هسته سلولی ) است که در انسان موجب بروز گونه ای عفونت ریوی به نام سینه پهلو پنوموسیستیس، به ویژه در افراد دچار ضعف ایمنی و مبتلایان به عفونت ایدز می شود. این قارچ قبلاً پنوموسیستیس کارینی ( Pneumocystis Carinii ) نامیده می شد.
نشانه های شایع سینه پهلو پنوموسیستیس شامل مواردی چون تب، سرفه، تنگی نفس، کاهش وزن، عرق کردن شبانه، خلط سینه، پنوموتوراکس، هیپوکسی و وجود لاکتات دهیدروژناز در خون می باشد.
سینه پهلو پنوموسیستیس به طور معمول توسط رادیوگرافی قفسه سینه شناسایی می شود که در صورت وجود بیماری نشان دهندهٔ فشار گاز در خون سرخرگی پایین تر از حد عادی و ترشحات ریوی خواهد بود. سینه پهلو پنوموسیستیس همچنین توسط روش هایی چون ایمونوهیستوشیمی، واکنش زنجیره ای پلیمراز دی ان ای، ایمونوفلورسنت و اسکن گالیم می تواند قابل شناسایی باشد.
در پیشگیری پزشکی از سینه پهلو پنوموسیستیس در افراد مبتلا به کمبود ایمنی از داروهایی چون کوتریموکسازول، پنتامیدین و آتوواکئون ( به انگلیسی: Atovaquone ) استفاده می شود. داروهای رایجی که در دوره درمان استفاده می شوند، شامل پنتامیدین، ترایمترکسیت ( به انگلیسی: Trimetrexate ) ، داپسون، پریماکین، پافورامیدین ( به انگلیسی: Pafuramidine ) و کلیندامایسین می باشند، که از میان این داروها پنتامیدین اغلب به دلیل دارا بودن عوارض جانبی چون پانکراتیت، هیپوگلیسمی، راش ( ضایعه پوستی ) ، لکوپنی، مسمومیت کبد و نارسایی کلیه کمتر تجویز می شود. دورهٔ درمانی سینه پهلو پنوموسیستیس ۲۱ روزه می باشد و اغلب در طول دورهٔ درمانی از استروئید به منظور پیشگیری از ورم کردن شش ها استفاده می شود.
wiki: سینه پهلو پنوموسیستیس