[ویکی شیعه] صیغه ازدواج، الفاظی که با گفتن آنها زن و مرد به همسری هم درمی آیند. به نظر بسیاری از فقیهان شیعه صیغه ازدواج باید به عربی صحیح خوانده شود. صیغه ازدواج موقت شبیه صیغه ازدواج دائم است با این تفاوت که در صیغه موقت علاوه بر مهریه ، مدت ازدواج نیز باید بیان شود. گاهی اوقات صیغه ازدواج فقط برای محرمیت (بدون بهره جنسی) خوانده می شود که به آن صیغه محرمیت می گویند. در صحیح بودن چنین صیغه ای بین فقها اختلاف است.
صیغه ازدواج عبارت است از الفاظی که به واسطه آن زن و مرد به ازدواج یکدیگر در می آیند. صیغه عقد ازدواج تنها با ایجاب و قبولی که به زبان آید، ثابت می شود و صرف رضایت باطنی کافی نیست. ایجاب به معنای پیشنهاد انجام یک معامله به شخص دیگر است. قبول نیز عبارت است از رضایت به پیشنهادی که برای آن معامله داده شده است.
الفاظ ایجاب که توسط زن خوانده می شود عبارت است از: «زَوَّجْتُکَ» یا «أنْکَحْتُکَ». برخی از فقها لفظ «مَتَّعْتُکَ» را نیز صحیح دانسته اند. الفاظ قبول که توسط مرد خوانده می شود عبارت است از: «قَبِلْتُ التَزْویج»، «قَبِلْتُ النِّکاح»، «قَبِلْتُ التَزْویج و النِّکاح» یا «تَزَوَّجْتُ».
صیغه ازدواج عبارت است از الفاظی که به واسطه آن زن و مرد به ازدواج یکدیگر در می آیند. صیغه عقد ازدواج تنها با ایجاب و قبولی که به زبان آید، ثابت می شود و صرف رضایت باطنی کافی نیست. ایجاب به معنای پیشنهاد انجام یک معامله به شخص دیگر است. قبول نیز عبارت است از رضایت به پیشنهادی که برای آن معامله داده شده است.
الفاظ ایجاب که توسط زن خوانده می شود عبارت است از: «زَوَّجْتُکَ» یا «أنْکَحْتُکَ». برخی از فقها لفظ «مَتَّعْتُکَ» را نیز صحیح دانسته اند. الفاظ قبول که توسط مرد خوانده می شود عبارت است از: «قَبِلْتُ التَزْویج»، «قَبِلْتُ النِّکاح»، «قَبِلْتُ التَزْویج و النِّکاح» یا «تَزَوَّجْتُ».
wikishia: صیغه_ازدواج