عصیر

[ویکی فقه] آب انگور را عصیر می گویند.
عصیر در لغت به معنای افشره؛ یعنی مایعی که از فشار دادن میوه های آبدار، مانند انگور، انار، خربزه و هندوانه به دست می آید، آمده است؛ از این رو، بر مایع به دست آمده از اجسام سختی که ترش یا شیرین اند، مانند کشمش، خرما و زرشک که شیرینی یا ترشی آن ها بر اثر خیساندن یا مالیدن در آب و یا افزودن آب و بر آتش نهادن و جوشیدن به دست می آید، عصیر اطلاق نمی شود؛ بلکه به آن «نبیذ» یا «نقیع» گویند.
معنای اصطلاحی
مراد از عصیر در روایات و نیز کلمات فقها در صورتی که بدون قید و قرینه ای به کار رود، آب انگور است و شامل سایر میوه ها نمی شود.