غشای زیستی یا زیست غشا یا ممبران ( به انگلیسی: Biological membrane ) یک غشای محصورکننده یا جداکننده است که به عنوان یک سد غشای نفوذپذیر غربالشی در موجودات زنده عمل می کند. غشاهای زیستی، به شکل غشای سلولی یوکاریوتی، از یک غشاء دولایه لیپیدی و فسفولیپید با پروتئین پوسته ای درونی جاسازی شده، پروتئین پوسته ای درونی و محیطی استفاده می شوند که در ارتباط ها و حمل و نقل مواد شیمیایی و یونها مورد استفاده قرار می گیرند. بخش عمده ای از لیپیدها درون غشای سلولی فضای روانی غشا را برای چرخش بهتر پروتئینها؛ برای عملکرد فیزیولوژیکی پخش و پراکنده شدن، فراهم می کند. پروتئین ها: با محیطی با سیالیت غشایی بالا، لایه لیپیدی با حضور یک پوستهٔ لیپیدی حلقوی، متشکل از مولکول های چربی که کاملاً محکم به سطح پروتئین پوسته ای درونی وصل شده اند، سازگار هستند. غشای سلولی با بافت های ایزوله شده توسط لایه های سلول مانند غشای مخاطی، غشای پایه و غشاهای سروز متفاوت است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: غشای زیستی